Seminal veziküller, erkeklerde mesane tabanının arkası boyunca uzanan bir çift bezdir ve erkek genital sisteminin bir parçasıdır. Ana işlevleri, boşalma sırasında salınan meni oluşturan bir sıvı üretmektir.
Anatomi
Seminal veziküller, mesane tabanının veya fundusun arkasının her iki tarafında sıkıca sarılmış iki boru şeklinde kese gibi görünür. Yaklaşık 2 cm–4 cm (santimetre) uzunluğunda ve 1 cm–2 cm çapındadırlar. Genellikle biraz tavşan kulağı gibi prostat bezinin tabanından geriye ve dışarı doğru uzanırlar.
Yapı
Alt uçlarında, her seminal vezikül, duktus deferens’e (testislerden sperm hücreleri taşıyan) bağlanan bir kanal oluşturur. Birlikte, her iki kanal da prostat bezinden geçen ve prostat üretrasına (üretranın prostat bezindeki kısmı) katılan boşalma kanalını oluşturur.
Mikroskopik düzeyde, seminal veziküllerin iç astarı geniş ölçüde katlanır ve seminal sıvıya katkıda bulunan şekerler, proteinler ve mukus salgılayan epitel hücrelerinden oluşur. Veziküllerin dışı, boşalma sırasında kasılabilen bir düz kas tabakası ile kaplıdır.
Konum
Seminal veziküller mesane fundusu ile rektum arasında bulunur.
Anatomik Varyasyonlar
Bazen, erkekler seminal veziküllerin anormallikleri ile doğarlar. Bir veya her iki seminal vezikül olmayabilir (agenezi adı verilen bir durum). Kistik fibrozlu erkeklerde bazen seminal veziküller eksiktir.
Nadiren her iki seminal vezikül bir tarafta olabilir. Seminal veziküllerin konjenital (doğumdaki) anormallikleri genellikle prostat, testis, böbrek veya üreter gibi genital ve idrar organlarını oluşturan erkek genitoüriner sistemin diğer bölümlerindeki anormallikler ile ilişkilidir.
Seminal veziküllerin kistleri doğuştan veya edinilmiş olabilir. Edinilmiş kistlere genellikle bir enfeksiyon, kanalın tıkanması veya diğer iltihaplanma kaynakları neden olur. Kistler genellikle küçüktür ve bir taraftadır, ancak nadiren oldukça büyüyebilirler.
Seminal veziküller genellikle prostat tabanından yukarı ve dışarı doğru uzansalar da bazen prostatın arka tarafı boyunca aşağı doğru dönebilirler. Bu durumda, prostat muayenesi yapan bir doktor, seminal vezikülleri prostat anormalliği ile karıştırabilir. Bu karışıklık görüntüleme (prostat ultrasonu veya manyetik rezonans görüntüleme veya MRI gibi) ile kolayca giderilebilir.
İşlev
Seminal veziküllerin ana işlevi, fruktoz bakımından yüksek bir sıvı, sperm hücreleri için besin sağlayan bir şekerin yanı sıra diğer proteinler, enzimler ve mukus üretmektir. Bu sıvı semenin ana bileşenidir ve semen hacminin yaklaşık %50-80’ini oluşturur.
Seminal veziküller tarafından üretilen sıvı, veziküllerin kendisinde depolanır. Boşalma sırasında, veziküllerin kas duvarlarında güçlü kasılmalar meydana gelir ve seminal sıvıyı vücuttan çıktığı yer olan boşalma kanallarına ve üretraya doğru iter.
İlişkili Koşullar
Seminal veziküllerin kistler ve diğer malformasyonları genellikle erkek genitoüriner sistemdeki diğer problemlerle ilişkilidir. Örneğin, doğumda seminal vezikül kistleri olan kişilerde genellikle böbreklerinden biri eksiktir. Ayrıca, genellikle mesaneye boşalan üreterler, bunun yerine seminal veziküllere veya diğer yapılara boşalabilir. Bunun gibi konjenital anormallikler, düzeltme için ameliyat gerektirebilir.
Seminal veziküllerle ilgili diğer koşullar şunları içerir:
- Erkekler bir veya her iki tarafta eksik veya az gelişmiş (hipoplastik) seminal veziküllerle doğabilirler. Bu erkeklerin genellikle seminal sıvılarında anormallikler vardır ve kısır olabilirler. Seminal vezikül anormallikleri ile ilgili kısırlığı olan erkekler, hem kadının yumurtasını hem de erkeğin spermini işleyen yardımcı üreme teknolojilerinden yararlanabilir.
- Seminal vezikül kistleri semptomlara neden olmayabilir. Semptomlara neden olduklarında, genellikle belirsizdirler ve boşalma veya bağırsak hareketleri sırasında perineal ağrı (genital organlar ile rektum arasındaki bölgede ağrı), idrar yaparken ağrı, idrar retansiyonu veya tekrarlayan epididimit (epididimde geri dönen bir iltihaplanma, spermin geçtiği testislerin arkasındaki kanal). Kistler genellikle küçüktür, ancak büyüyebilir ve pelvisteki diğer yapıları iterek semptomlara neden olabilir. Bu nadir. Çoğu seminal vezikül kisti için tedavi gerekli olmasa da, büyük semptomatik kistler cerrahi drenaj veya çıkarma ile tedavi edilebilir.
- Prostat, mesane, boşalma kanalları veya epididim gibi pelvik organların enfeksiyonu seminal veziküllere yayılabilir. Bu enfeksiyonlar ateş, idrar yaparken ağrı veya skrotum, perine veya rektumda ağrıya neden olabilir. Enfeksiyonlar genellikle antibiyotiklerle tedavi edilebilir. Nadiren pelvik apse veya kanal daralması (striktür) gibi komplikasyonlar ameliyat gerektirebilir.
- Diğer pelvik organların kanserleri de özellikle prostat kanseri olmak üzere seminal veziküllere yayılabilir. Mesane kanseri veya daha az yaygın olarak rektum kanseri de seminal veziküllere yayılabilir. Nadiren testislerden veya böbreklerden kaynaklanan kanserler seminal veziküllere metastaz yapar (yayılır). Doğrudan seminal veziküllerden kaynaklanan kanser de nadirdir. Tedaviye başlamadan önce, prognozu (iyileşme olasılığı) ve tedavi stratejisini değiştireceğinden, doktorların kanserin seminal veziküllere yayılıp yayılmadığını bilmesi gerekir.
- Seminal vezikül enfeksiyonu, diyabet veya böbrek hastalığı öyküsü olan hastalarda seminal veziküllerde kalsifikasyonlar (kalsiyum birikintileri) gelişebilir. Bu kalsifikasyonlar genellikle semptom üretmez ve tedavi gerektirmez. Ancak başka nedenlerle yapılan görüntüleme çalışmalarında tespit edilebilirler.
testler
Seminal vezikül kistleri veya enfeksiyonları olan kişilerde genellikle belirli bir organa atfedilmesi zor olan semptomlar vardır. Fizik muayene, kan testleri veya idrar tahlili gibi enfeksiyon belirtileri arayan genel bir muayeneden geçebilirler. Kısırlığı olan erkekler, seminal sıvılarının analizine tabi tutulabilir.
Seminal veziküller, ultrason, bilgisayarlı tomografi (BT) taraması veya pelvis MRI gibi görüntüleme çalışmalarında görülebilir. Ultrason ve BT, en ucuz ve en yaygın olarak bulunan görüntüleme türleridir. Genellikle ilk önce idrar zorluğu veya pelvik ağrısı olan erkeklerde istenir. Seminal veziküllerde veya yakındaki organlarda enfeksiyon veya iltihaplanma belirtilerini tespit etmede yardımcı olabilirler. Apse (iltihaplı dokuyla çevrili bir irin topluluğu) gibi enfeksiyon komplikasyonları ultrason ve BT ile tespit edilebilir ve doktorlar cerrahi tedaviye rehberlik etmek için görüntüleri kullanabilir.
MRI, seminal veziküllerin en ayrıntılı görüntülerini üretir. Bu test, seminal vezikül kistlerini, malformasyonları ve genitoüriner sistemin diğer ilişkili anormalliklerini saptamada ve görselleştirmede çok iyidir. MRG ayrıca prostat, rektum veya mesane kanserinin seminal veziküllere yayılıp yayılmadığını belirlemek için en iyi görüntüleme çalışmasıdır.
Discussion about this post