Zorbalık Üniversitedeki Genç Yetişkinleri Nasıl Etkileyebilir?

Zorbalığın çocukluk ve gençlik yıllarında birçok çocuk için bir sorun olduğu bilinen bir gerçektir. Çok çeşitli nedenlerle dışlanma ve zorbalığa uğrama konusundaki umutsuzlukları nedeniyle intihar eden çok sayıda çocuk ve genç vakası olmuştur. Stomp Out Bullying, okuldaki çocuklara odaklanan zorbalık karşıtı kampanyalar üzerinde çalışan birçok kuruluştan biridir.

Herhangi birinin bu tür düşmanca, incitici davranışlara katlanmak zorunda kalması için hiçbir neden yoktur. Çocuğunuz, ister üniversite çağında ister iş dünyasında olsun, sürekli taciz ve zorbalık yaşıyorsa, bu tedaviyi durdurmak için atılması gereken adımlar vardır.

Ebeveynler Neler Yapabilir?

Genç yetişkininizin zorbalığa uğradığını öğrenirseniz:

• Çocuğunuzla tacizi nasıl ele almak istediklerini tartışın. Onlar için orada olduğunuzu bilmelerini sağlayın ve yardımınızı isteyip istemediklerini belirleyin. Çocuğunuzun ruhsal durumuyla ilgili endişeleriniz varsa kontrol etmekten veya okul yönetimine başvurmaktan çekinmeyin. Çocuğunuzun bir krizde en iyi savunucusu sizsiniz.
• Zorbaların ne yaptığı hakkında uygun ve ayrıntılı bilgiler bulun; buna tarihler, saatler, yerler, eylemler vb. dahildir. Her şeyi belgeleyin. Mümkünse sosyal medya saldırılarının ekran görüntülerini aldığınızdan ve sosyal medya profilleri dahil olmak üzere zorba için iletişim bilgilerini aldığınızdan emin olun.
• Üniversite yaşındaki çocuğunuz şahsen veya çevrimiçi olarak tehdit edildiyse, kolluk kuvvetleriyle iletişime geçin.
• Saldırganın bir okul politikasını ihlal edip etmediğini belirlemek için kolejin zorbalıkla mücadele politikasının bir kopyasını edinin.

Çocuğunuzun zorbalığa uğradığını gösteren uyarı işaretleri:

• Dersleri kaçırıyorlar
• Aniden endişelenirler ve özgüvenlerinde değişiklikler olur.
• Notlarında açıklanamayan değişiklikler var
• Sınıflara gitmekten ya da akranlarıyla düzenlenen etkinliklere ya da kulüplere katılmaktan korkuyorlar.

Bir ebeveyn olarak, bir konuşmada kolejlerde zorbalık ve siber zorbalık hakkında çok şey okuduğunuzu, sanki kolejlerinde başına gelebilecek birini tanıyorlarmış gibi belirtmek yardımcı olabilir. Çocuğunuza onları sevdiğinizi, zorbalığın onların suçu olmadığını ve onlara yardım edeceğinizi söyleyin.

Genç yetişkininizle zorbalık hakkında bir tartışma başlatarak, ona hayatında neler olup bittiğini paylaşma fırsatı vereceksiniz. Ebeveynlerin, bunun herhangi bir genç yetişkin için kabul edilmesinin utanç verici ve rahatsız edici bir şey olabileceğini anlaması önemlidir, ancak bunun hakkında konuşmak, ciddi bir şey olmadan önce sorunu çözmek zorunludur.

Üniversitedeki Genç Yetişkinler Neler Yapabilir?

Zorbalık örnekleri görürseniz ne yapabilirsiniz:

• Zorbalığa uğrayan kişiye destek olun. Arkadaş olun, derslerde onlarla birlikte oturun ve onları kampüs içi etkinliklere katılmaya davet edin. Anlayışlı ve destekleyici bir arkadaş olmak çok şey ifade edebilir.
• Zorbalığı bildirmekten korkmayın – bir okul danışmanına veya asistan danışmanına söyleyin ve olanlarla ilgili tüm ayrıntıları paylaştığınızdan emin olun.
• Kendinizi güvende ve rahat hissediyorsanız, zorbaya karşı durabilirsiniz – zorbaya yaptıklarının kaba ve yanlış olduğunu söyleyin. Ancak, eylemleriniz için size saldırabilecek birini kışkırtmayın. Durumu kendi başınıza yönetmek yerine, yardım için her zaman kampüsteki yetkililere gidebilirsiniz.

Kendinizi destekleyici ve yargılayıcı olmayan bir şekilde genişletmek, zorbalığa maruz kalan kişiye durumuyla ilgili endişelerini ve korkularını paylaşma fırsatı verecektir. Dahil olmak biraz rahatsız edici görünse de, kötü muameleye maruz kalan birine yardım etmek, onu kolej danışma ofisine kadar götürmek bile olsa yapılacak doğru şeydir.

Zorbalığa maruz kalıyorsanız:

• Üniversite öğrencisi liderleri, kolejde zorbalık ve kolejde siber zorbalık davranışını körükleyebilecek güvensizlikleri en aza indirmede etkili olabilir. Birinci sınıf oryantasyonu gibi daha fazla öğrenciyi dahil edecek programlar oluşturabilir ve öğrencileri kolejde sunulan çeşitli etkinlikler ve kulüplerden haberdar edebilirler. Bu faaliyetler üniversite öğrencilerini meşgul eder ve bu da üniversitede zorbalığın önlenmesine yol açabilir.
• Çalışma saatleri içinde okulla iletişime geçin ve bir randevu ayarlayın veya öğrenci işlerinden sorumlu departmanla görüşün.
• Zorbaya karşı savaşmayın. İşleri daha iyi hale getirmeyecek ve başınızı belaya sokabilir.
• Dersleri atlamayın veya ait olabileceğiniz herhangi bir arkadaş veya öğrenci grubundan kaçınmayın – orada olmaya herkes kadar hakkınız var.
• Bir kardeşlik veya kardeşlik sözü veriyorsanız, herhangi bir taciz faaliyetinin güvende olduğundan emin olun. Yapmazlarsa, yerleşik bir danışmanla konuşun.
• Bunun senin hatan olmadığını bil çünkü kimse zorbalığa uğramayı hak etmiyor!
• Zorbalığa maruz kaldığınız gerçeğini asla kendinize saklamayın – bir arkadaşınıza veya yerleşik bir danışmana söyleyin. Birinin size zorbalık yaptığını kabul etmekten rahatsız olmanıza gerek yok – hatalı olan kabadayı, siz değil.
• Ne kadar kötü hissedersen hisset, kendine zarar vermek ya da intiharı düşünmek çözüm değil. Üniversitenizde akran mentorluk/dinleme grubu veya danışma merkezi varsa, onlarla konuşun ve yardım isteyin.
• Ayrıntıları öfkeli bir şekilde değil, bir arkadaşınıza olanları anlatıyormuş gibi özetleyin.
• Okul yönetiminden bir üye ile görüştüğünüzde, hikayenizi anlatın ve yardım isteyin. Gerçekleri ilişkilendirdiğinizden ve duygularınızı bunun dışında bıraktığınızdan emin olun. Zorbanın okulun zorbalıkla mücadele politikasını ihlal ettiğini düşünüyorsanız, bunu sakin bir şekilde sohbete dahil edin. Durumunuzu tartışacağınız herhangi bir toplantıya bir arkadaşınızı veya avukatınızı yanınızda getirmekten daha rahat hissediyorsanız, bunu yönetimden talep etmekten çekinmeyin. Bu konuşmalar sırasında kendinizi güvende hissetme hakkınız vardır.

Her Ekim ayının ilk Pazartesi günü çocuklar, gençler ve yetişkinler mavi gömlek giyerek Mavi Gömlek Günü Dünya Zorbalığı Önleme Günü’ne katılabilirler. Her Ekim ayının ilk Pazartesi günü herkesin mavi bir gömlek giyip zorbalığa ve siber zorbalığa son vermek için dayanışmaya katılabileceği bir zaman.