2001’den beri doğan çocuklar hiçbir zaman savaşa karışmamış bir ülke tanımadılar. Neyse ki, çoğu çocuk şiddetten çok uzakta, ancak bu, ebeveynlerin çocuklarla çatışma hakkında konuşmaması gerektiği anlamına gelmiyor.
Çocukların medyadan bir noktada savaşı öğrenmeleri muhtemeldir. Ve terör eylemleri eve çok daha yakın olabilir ve bu da çocuklarla daha da karmaşık tartışmalara neden olabilir.
Masum insanları öldüren bir bombalamayı nasıl açıklarsınız? Veya başka bir 11 Eylül saldırısının tekrar gerçekleşip gerçekleşmeyeceğine dair soruları nasıl yanıtlarsınız? Bu konuşmaları yapmak zor olsa da, çocuklara savaş hakkında yaşlarına uygun bilgiler vermek önemlidir.
Terör ve savaş yetişkinler için bile korkutucu. Gerçekleri anlayamayan veya savaşın gerçekte nerede olduğunu anlayamayan bir çocuk için bu korkunç. Çocuğunuzu ister televizyonda ister başka bir yerde olsun, savaş görüntüleri görmekten alıkoymaya çalışsanız bile, iletişim hatlarını açık tutmalısınız.
Çocuğunuzla Bir Konuşma Başlatın
Bazı aileler, bir ebeveyn veya başka bir aile üyesi orduda hizmet ettiğinde açıkça fedakarlık yaparken, asker olmayan aileler çocuklarla savaş hakkında konuşmaya daha az eğilimli olabilir. Ancak şu anda ailenizin savaştan doğrudan etkilenmemesi konuyu açmamanız gerektiği anlamına gelmez.
Bazı insanların neden kasıtlı olarak diğerlerini incittiği ve bunun nasıl savaşa yol açabileceği hakkında konuşmak karmaşık bir konudur. Ve birçok çocuk için korkutucu ve üzücü olabilir. Sonuçta, kavramların çoğu, çocuğunuza nezaket, saygı ve şefkat hakkında öğretmeye çalıştığınız mesajlarla büyük olasılıkla taban tabana zıttır.
Bir çocuk 4 veya 5 yaşlarındayken başlayarak, çocuğunuz konuyu gündeme getiriyorsa, savaşı çevreleyen gerçekleri tartışmaya açık olmak önemlidir. Ancak bunu yaşlarına uygun bir şekilde yapın.
Örneğin, anaokulunuza “Başka bir ülkedeki bazı insanlar kendileri için neyin önemli olduğu konusunda anlaşamazlar ve bazen bu olduğunda savaş çıkar. Yakınımızda savaş olmuyor ve tehlikede değiliz.”
Bir ebeveyn olarak, bir çocuğun güvende ve güvende hissetmesi hayati önem taşıdığından, onlara güvende olduklarına dair güvence vermek sizin görevinizdir. Basit bir sohbet başlatmak, çocuğunuzun sahip olabileceği yanlış anlamaları düzeltmek için de bir fırsat olabilir.
Küçük çocuğunuz savaş hakkında konuşmakla ilgilenmiyorsa, onu zorlamaya gerek yoktur – henüz bu konuda endişeli olmayabilir ve küçük çocuklar farkında olmaya zorlanmamalıdır.
Çocuğunuzun Neler İşittiğini Öğrenin
Çocuğunuzun ne bildiği hakkında bir fikir edinmek için, “Okulda öğretmenlerinden herhangi biri bundan bahsediyor mu?” gibi sorular sorun. veya “Arkadaşlarınızdan hiç bu şeylerden bahseden var mı?”
Çocuğunuz bazı bilgileri duymuş olabilir ve bazı şeyleri anlamlandırmakta zorlanıyor olabilir. Veya izlediğinin farkında olmadığınız medyada yer almış olabilir.
Çocuğunuzun zaten bildiği şeyleri öğrenmek, konuşmalarınız için size iyi bir başlangıç noktası sağlayabilir. İyi bir dinleyici olun ve çocuğunuza ne düşündüğünü duymaya yatırım yaptığınızı gösterin.
Savaşın Amacını Açıklayın
Çocuğunuz muhtemelen neden bir savaşta olduğumuzu bilmek isteyecektir. “Savaş, gelecekte daha kötü şeylerin olmasını önlemek içindir” gibi bir şey söyleyerek açıklamanızı basit tutun.
Ayrıca savaşın belirli popülasyonları korumak için nasıl tasarlandığından da bahsedebilirsiniz. Şiddetin çatışmayı çözmenin iyi bir yolu olmadığını, ancak bazen ülkelerin insanları gelecekte daha güvende tutmak için bir savaş başlatmaları gerektiğine karar verdiğini açıkça belirtin.
Gerektiğinde Geri Tutun
Tipik olarak, ebeveynler çocuklarına karşı dürüst olmalıdır. Ancak bu, çocuğunuzu gereksiz bilgilerle boğmanız gerektiği anlamına gelmez.
Tartışmalarınızı yaş düzeyine uygun tutun ve dikkatli olun – en son isteyeceğiniz şey, çocuğunuzun konuşmadan savaştan daha fazla korkmuş hissederek çıkmasıdır. Savaşın ciddiyetini küçümsemeyin, ancak çocuğunuzun neler olup bittiğine dair tüm kanlı detayları bilmesine gerek olmadığını unutmayın.
Etki kapsamı hakkında çok fazla konuşmadan gerçeklere bağlı kalın. Ve sonra ne olabileceğini tahmin etmeyin veya gelecekte ne kadar korkunç şeylerin olmaya devam edeceği hakkında konuşmayın.
Zararlı Stereotiplerden Kaçının
Belirli bir grup insan veya belirli bir ülke hakkında konuşmak, çocuğunuzun önyargı geliştirmesine neden olabilir. Bu yüzden savaş ve terörizm hakkında konuşurken kullandığınız ifadelere dikkat edin. İntikam yerine bilgili ve eğitimli olmaya odaklanın.
Görüşlerinizi paylaşacaksanız, genel olarak savaş hakkında ne düşündüğünüzden bahsedin. Savaşın amacına veya askeri müdahaleye katılmama ihtimaliniz var. Bunu çocuklarınızla paylaşabilirsiniz, özellikle de inançlarınızın ardındaki mantığın ailenizin değerlerinin bir parçası olduğunu düşünüyorsanız.
Bununla birlikte, çocuğunuz gençlik öncesi ve gençlik yıllarına girdiğinde, savaş hakkında kendi görüşlerini paylaşmaya başlayabilir ve bunların sizin fikirlerinizle uyuşup uyuşmayacağını asla bilemezsiniz.
Çocuğunuzun görüşlerine şiddetle karşı çıksanız bile saygı duymaya çalışın ve bu konuda tartışmaktan ya da öfkeli bir şekilde görüşlerinizi ifade etmekten kaçının.
Daha Büyük Çocuklar ve Gençlerin Yanında Medyada Yayınlananları İzleyin
Küçük çocuklar için medya kapsamını kısıtlamak önemlidir. Bir terör saldırısı gibi haberlerde tekrarlanan üzücü sahneleri izlemek, okul öncesi veya ilkokul çocukları için oldukça travmatik olabilir.
Çocuğunuz etraftayken medyayı kapatın. Küçük çocukların, başka bir şeyle meşgul olduklarını düşündüğünüzde bile, genellikle televizyon izlediğini veya omzunuzun üzerinden baktıklarını unutmayın.
Tweens ve gençler, maruz kalmalarını ne kadar sınırlamaya çalışırsanız çalışın, medyada bir miktar yer alması muhtemeldir. Bakkalda gazetenin ön sayfasını görecekler veya haberleri tabletlerinde ve akıllı telefonlarında görecekler.
Çocuğunuzun ne kadar olgun olduğunu ve ne kadar bilgiyi işleyebileceğini en iyi siz bilirsiniz. Yine de haberleri görmek istiyorsa ya da savaş zamanı bir film setini izlemek istiyorsa ve bunun üstesinden gelebileceğini düşünüyorsanız, birlikte izleyin.
Soru sorması için cesaretlendirin ve eğer cevabı bilmiyorsanız, öğreneceğinizi ve ertesi gün takip edeceğinizi söyleyin.
Şefkati Teşvik Edin
Askerlik hizmetini ve bunun ne anlama geldiğini çocuklarınızla tartışmayı düşünebilirsiniz. Okuldan hizmet veren bir ebeveyni olan birini tanıyor olma ihtimalleri yüksektir, bu nedenle öğrencinin ailesini nasıl etkileyeceği hakkında konuşabilirsiniz.
Bu aynı zamanda bir şefkat dersidir ve çocuğunuzun, bir savaşta yurt dışında bir üyesi olan bir ailenin biraz daha fazla yardıma ihtiyacı olabileceğini anlamasına yardımcı olur. Çocuğunuzla asker ailelerini destekleyen faaliyetlerde gönüllülük hakkında konuşun; bu, çocuğunuzun bir etki yaratıyormuş gibi hissetmesini sağlayabilir.
Ayrıca çocuğunuzla başka bir ülkede savaştan kaçan mülteciler hakkında konuşabilir ve onları destekleyen derneklere bağışta bulunabilirsiniz. Çocuklar, yardım etmek için yapabilecekleri bir şey olduğunu bildiklerinde genellikle kendilerini daha güvende ve kendinden emin hissederler.
Savaşın yıktığı ülkelerdeki çocuklara yardım eden bir hayır kurumuna bozuk para bağışlamak veya yurtdışında görev yapan askerler için bir bakım paketi hazırlamak gibi küçük bir eylem bile, çocuğunuzun bir fark yaratabileceğini hissetmesine yardımcı olmak için uzun bir yol kat edebilir.
Yardım Eden İyi İnsanları Belirtin
Terör eylemleri ve savaş korkunç olsa da, başkalarına yardım etmek için çok çalışan iyi insanları her zaman bulabilirsiniz. Bu iyilik ve iyilik hareketlerini çocuklarınıza gösterin ki, dünyada birkaç kötü insan olsa da, çok daha iyi kalpli ve sevgi dolu insanlar olduğunu hatırlasınlar.
İnsanların birbirlerine yardım etmek için adım attıkları bazı tarihsel örnekler bulabilirsiniz. Örneğin, 11 Eylül’den sonra kurtarma çabalarına yardım etmek isteyen birçok insan var. Ayrıca savaşın parçaladığı ülkelerden bireylere yardım eden birçok insan örneği var.
Ayrıca, başkalarına bakmak için çok çalışan birçok profesyonel olduğunu da belirtebilirsiniz. Askeri personel, hükümet yetkilileri, polis memurları, doktorlar ve hemşireler, savaş ve terör eylemleri sırasında başkalarına yardım eden insanlardan sadece birkaçıdır.
Duygusal Durumunuzu İzleyin
Çocuğunuz, sorunları nasıl ele aldığınızı izleyerek dünya olaylarıyla nasıl başa çıkacağını öğrenecektir. Bu yüzden strese nasıl tepki verdiğinizin ve başkalarıyla nasıl iletişim kurduğunuzun farkında olun.
Savaş ve terör eylemleri konusunda endişe duymanız normaldir. Ve çocuğunuza korktuğunuzu söylemek sorun değil, ancak çocuğunuza duygularınızla fazla yük olmayın. Bunun yerine, sağlıklı bir şekilde duygularınızla proaktif olarak başa çıkmak için attığınız adımlara odaklanın.
Çocuğunuzun Sıkıntısına Dikkat Edin
Çocuğunuzun savaş olasılığı konusunda endişeli, kafası karışmış ve üzgün hissetmesi doğaldır. Ve bazı çocukları diğerlerinden daha fazla etkileyebilir.
Küçük çocuklar streslerini sözlü olarak ifade edemezler, bu nedenle uyumakta zorluk, ekstra yapışkanlık, bebek konuşmasına geri dönme, parmak emme veya yatak ıslatma gibi davranış değişikliklerine dikkat edin.
Daha büyük çocuklar, ölümle ilgili daha fazla korku ifade edebilir veya sıkıntılı olduklarında sürekli üzücü düşünceler bildirebilirler. Savaş veya terörle de meşgul olmaya dikkat edin. Sürekli onun hakkında konuşan veya olabildiğince fazla haber tüketmek isteyen bir çocuk kaygısını yönetmekte zorlanıyor olabilir.
Akıl sağlığı sorunları olan veya travmatik durumlar yaşayan çocuklar özellikle savunmasız olabilir. Mülteci veya göçmen ailelerin çocuklarının da kaygı ve sıkıntı yaşama olasılığı daha yüksek olabilir.
Çocuğunuz gördüğü görüntülerle veya duyduğu bilgilerle baş etmekte zorlanıyorsa, çocuğunuzun çocuk doktoru ile konuşun. Bir doktor çocuğunuzu değerlendirebilir ve gerekirse ruh sağlığı uzmanlarına uygun yönlendirmelerde bulunabilir.
Discussion about this post