Çocuklar eğlenceli olduğu için oynamayı severler ama aynı zamanda çocuğun sağlıklı gelişimi için de hayati önem taşır. Aslında, oyun sırasında çocuklar yaratıcılık, hayal gücü ve problem çözme dahil olmak üzere temel sosyal, bilişsel, organizasyonel, fiziksel ve duygusal becerileri öğrenir ve uygularlar.Oyunun faydaları doğası gereği ilerleyicidir, yani çocukların eğlenceleri sırasında geliştirdikleri beceriler ve oyunlar birbirinin üzerine inşa edilir.
Bir kardeşle topu ileri geri yuvarlamak veya bir kostüm giymek gibi görünüşte basit aktiviteler, sırayla almayı öğrenmek, ince motor becerileri, propriosepsiyon (uzayda vücudun farkındalığı) ve başkalarıyla iyi geçinmek gibi becerileri bilemek. Etkili sosyolog Mildred Parten, oyunun yararları için erken bir savunucuydu. Çalışmaları, çocukların yaşlarına, ruh hallerine ve sosyal ortamlarına bağlı olarak yer aldığı altı temel oyun türünü tanımladı ve çocukların oyun sırasında öğrenme ve birbirleriyle etkileşim kurma yollarını açıkladı.
Oyunun her aşamasının ortaya çıktığı açıklamalar ve tipik yaşlar aşağıda yer almaktadır. Bununla birlikte, her çocuk kendi hızında gelişir ve bu tür oyunlara daha erken veya daha sonra dahil olabilir. Ayrıca, bu aşamalar ilerleyici olmakla birlikte, genellikle aynı anda gerçekleşir ve yeni aşamalar ortaya çıkarken sabit kalırlar.
Boş Oyun
Boş oyun öncelikle bebeklerde, doğumdan üç aya kadar görülür. Bu, oyunun ilk aşamasıdır ve eğitimsiz bir göz için muhtemelen oyun gibi görünmez. Bununla birlikte, bebeklerin çevrelerini gözlemleme ve/veya görünüşte hiçbir amacı olmayan rastgele hareketler sergileme aktivitesi aslında boş oyundur. Görünüşe rağmen, bu kesinlikle bir oyundur ve gelecekteki oyun keşifleri için zemin hazırlar.
Ebeveynlerin bu oyunu teşvik etmek için özel bir şey yapmasına gerek yoktur, bebekler bunu içgüdüsel olarak yaparlar. Bununla birlikte, bebeklerin ellerini ve ayaklarını havada sallamaktan ibaret olsa bile, engellenmeden keşfetmeleri için zamana sahip olmalarını sağlamak önemlidir.
Soliter (Bağımsız) Oyun
Tek başına oyun, kulağa nasıl geliyorsa, çocuğunuz tek başına oynuyor. Bu oyun türü önemlidir, çünkü çocuğa kendini nasıl eğlendireceğini öğretir ve sonunda kendi kendine yeterli olmanın yolunu açar.Bağımsız oyun için oyuncaklar, doldurulmuş hayvanlar, bloklar, oyuncak figürler, giydirme kostümleri, gürültü yapanlar, oyun “araçları”, bebekler gibi bebeklerin, küçük çocukların veya okul öncesi çocukların oynayabileceği her şey olabilir. itme oyuncakları ve kitaplar.
Herhangi bir çocuk bağımsız olarak oynayabilir, ancak bu oyun türü genellikle iki yaşına kadar ortaya çıkmaya başlar. En sık iki ila üç yaş arasındaki çocuklarda görülür. Bu yaşta çocuklar hala oldukça kendine odaklıdır ve iyi iletişim ve paylaşım becerilerinden yoksundur. Bir çocuk utangaçsa ve oyun arkadaşlarını iyi tanımıyorsa, ileri yaşlarda da bu tür oyunları tercih edebilir.
Okul öncesi çocuklar, kendi ilgi alanlarını ve gündemlerini kendi şartlarına göre keşfetmek için benzersiz fırsatlar sağladığından, başkalarıyla iyi oynamayı öğrendikten sonra bile bağımsız oyunu seçmeye devam edebilir.
seyirci oyunu
Seyirci oyunu, bir çocuğun diğer çocukları oynarken izlediği ve eyleme katılmadığı zamandır. Çocuğunuz da sizin veya diğer yetişkinlerin ne yaptığını izleyebilir. Seyirci oyunu, iki ila üç yaş arasındaki çocuklar için tipiktir ve özellikle gelişmekte olan kelime dağarcığı üzerinde çalışan küçük çocuklar için yaygındır.
Önceki aşamaların üzerine inşa edilen bu aşamanın önemini göz ardı etmeyin. Oyun yoluyla öğrenmenin sağlıklı bir şeklidir ve çocuğunuzun oyun yolculuğunun bir parçasıdır. Çocuk kararsız hissediyor, kuralları öğrenmesi gerekiyor ve/veya belki de en küçüğü ve başkalarıyla oyuna katılmadan önce bir adım geri atıp izlemek istiyor olabilir. İzlemek, güven kazanmalarına ve oyunun gelecekteki aşamaları için çerçeveyi öğrenmelerine yardımcı olur.
Seyirci oyunu sırasında, çocuğunuz başkalarının oyunlarını gözlemleyerek ve muhtemelen taklit ederek kendi becerilerini geliştirir.
Seyirci oyununa girerken kendi oyuncaklarını kullanmaktan vazgeçiyor olabilirler, ancak bu oyun türü paralel oyun olarak adlandırılan diğerleriyle birlikte oynamaktan ziyade gözlem yapmakla ilgilidir (aşağıya bakınız). Ancak, izleyici oyunundaki çocuklar gözlemlenen faaliyetler hakkında yorum yapabilirler. Diğer çocukların nasıl oynadıklarını ve etkileşimde bulunduklarını öğreniyorlar ve kendilerini bu tür grup oyunlarına nihai katılımları için hazırlıyorlar.
paralel oyun
3 yaşındaki iki çocuğu bir odaya koyun ve muhtemelen göreceğiniz şey şudur: iki çocuk eğleniyor, kendi küçük dünyalarında yan yana oynuyorlar. Bu, birbirlerinden hoşlanmadıkları anlamına gelmez, sadece paralel oyun oynuyorlar. Bu oyun türü iki yaş civarında başlar ve birlikte oynamaktan, hiçbir çocuğun diğerinin oyununu etkilemeye çalışmaması bakımından farklıdır.
Oyun arkadaşları arasında çok az açık sosyal temas olmasına rağmen, paralel oyun oynayan çocuklar, farklı oyun türlerinin farkındalığı gibi birbirlerinden oldukça fazla şey öğrenirler.Birbirlerine dikkat etmiyorlarmış gibi görünseler de, gerçekten öyledirler ve çoğu zaman birbirlerinin davranışlarını taklit ederler. Diğer aşamaların her biri gibi, bu oyun türü de oyunun sonraki aşamalarına önemli, ilerleyici bir köprü olarak görülüyor. Paralel oyun sırasında çizim yapmaktan oyuncak arabalarla oynamaya kadar birçok aktivite türü gerçekleşebilir.
ilişkisel oyun
Paralel oyundan biraz farklı olarak, genellikle üç veya dört yaşları arasında başlayan çağrışımsal oyun, çocukların birbirinden ayrı oynamasını da içerir. Ancak bu oyun modunda, diğerinin ne yaptığıyla ilgilenirler – çocukların bloklarla bir şehir inşa ettiğini düşünün. Bireysel binalarını inşa ederken birbirleriyle konuşuyorlar ve birbirleriyle etkileşim kuruyorlar, ancak öncelikle kendi başlarına çalışıyorlar. Tipik olarak, bu oyun biçimi beş yaşına kadar aşamalı olarak sona erer.
Bu, oyunun önemli bir aşamasıdır çünkü küçüklerin sosyalleşme (şimdi ne yapmalıyız?), sırayla alma (küreği alabilir miyim?), problem çözme (nasıl yapabiliriz?) bu şehir daha mı büyük?), işbirliği (birlikte çalışırsak şehrimizi daha da iyi hale getirebiliriz) ve dil gelişimi (mesajlarını birbirine iletmek için ne söyleneceğini öğrenmek).İlişkisel oyun, kaç çocuğun gerçek arkadaşlıklar kurmaya başladığıdır.
işbirlikçi oyun
İşbirlikçi oyun, tüm aşamaların bir araya geldiği ve çocukların gerçekten birlikte oynamaya başladığı yerdir. Tipik olarak dört ila beş yaş arasında meydana gelen bu, daha büyük okul öncesi çocuklarından oluşan gruplarda veya daha büyük kardeşleri olan veya çok sayıda çocuğun yanında olan daha küçük okul öncesi çocuklarında görülen baskın oyun türüdür. Bununla birlikte, oyunun erken aşamaları, bu çocuklar tarafından diğer zamanlarda da değişen derecelerde kullanılacaktır.
İşbirlikçi oyun, çocuğunuzun üzerinde çalıştığı tüm sosyal becerileri kullanır ve onları harekete geçirir.
Bu oyun aşaması, birçok farklı oyun türünü kapsayabilir (aşağıda daha ayrıntılı olarak açıklanmıştır). Birlikte bir yapboz yapıyorlar, bir masa oyunu oynuyorlar veya bir açık hava grup etkinliğinin tadını çıkarıyorlar, işbirlikçi oyun, çocuğunuz bir yetişkine dönüştüğünde gelecekteki etkileşimler için zemin hazırlar.
Diğer Oyun Türleri
Yukarıdaki aşamalar çocuğunuzun sosyal gelişimi için önemli ve hayati olsa da, çocuğun gelişimine katkıda bulunan başka temel oyun türleri de vardır. Bu tür oyunlar genellikle, çocuk işbirlikli oyuna girmeye başladığında ortaya çıkar ve şunları içerir:
-
Rekabetçi Oyun: Çocuğunuz Chutes and Ladders oynarken veya bir spor takımındayken, rekabetçi oyunlara katılıyor. Kurallar, sıra alma, bir takımın parçası olarak işlev görme ve kazanma ve kaybetme gerçekleri bu tür oyunlardan alınan büyük derslerdir. Duygusal düzenleme, iyi bir spor olmayı öğrenmek ve yenilgiyle başa çıkmak da rekabetçi oyunlardan öğrenilir.
-
Yapıcı Oyun: Yapıcı oyun, çocuklara manipülasyon, inşa etme ve bir şeyleri bir araya getirme hakkında bilgi verir.Örnekler arasında bloklar, Legolar veya manyetik fayanslarla inşa etme, oyuncak arabalar için yol yapma veya kanepe yastıklarından bir kale inşa etme sayılabilir. Bilişsel beceriler, bir şeyin en iyi şekilde nasıl çalışacağını bulmak için kullanılır, ister ayakta durmayan bir blok kule, ister sürekli çöken bir kumdan kale olsun. Bu oyun aynı zamanda yeniden denemenin gücünü de öğretiyor.
-
Dramatik/Fantezi Oyunu: Çocuğunuz giydirme, doktor, casus veya restoran oynadığında, bu dramatik veya fantezi oyunudur. Bu tür oyunlar sayesinde, çocuğunuzun hayal gücü sadece egzersiz yapmakla kalmaz, aynı zamanda sıra almayı, işbirliği yapmayı, paylaşmayı ve dil gelişimi üzerinde çalışmayı öğrenir. Çocuklar, rol yapma yoluyla, daha büyük toplulukta işlev görmeyi de öğrenebilirler.
-
Fiziksel Oyun: Çocuğunuz top atıyor, bir oyun yapısına tırmanıyor veya bisiklet sürüyor olsun, kaba ve ince motor beceriler fiziksel oyunla gerçekten devreye girer. Fiziksel oyun, çocukları fitness becerilerini geliştirmeye ve fiziksel aktiviteden zevk almaya teşvik eder.
-
Sembolik Oyun: Bu oyun türü, vokal etkinlikleri (şarkı söyleme, şakalar veya tekerlemeler), grafik sanatları (çizim, boyama veya kil ile çalışma), sayma veya müzik yapmayı içerebilir. Sembolik oyun, çocukların kendilerini ifade etmeyi öğrenmelerine ve deneyimlerini, fikirlerini ve duygularını keşfetmelerine ve işlemelerine yardımcı olur.
Oyun, teşvik edilmesi ve desteklenmesi gereken çocuk gelişiminin son derece önemli bir parçasıdır. Ancak, çocukların bağımsız olarak gelecek olan bu becerileri öğrenmek için kendi zamanlarına ve alanlarına ihtiyaçları olduğunu unutmayın. Oyundan öğrenilen dersler, ebeveynlerin aktif olarak öğretebileceği bir şey değildir. Bunun yerine, güzellik, çocukların bu mücevherleri oyunlarını oynarken, hepsi de eğlenceli bir şekilde keşfetmesidir.
Discussion about this post