Araştırmalar, Yeni Yürümeye Başlayan Çocukların Ekranlardan Çok İnsanlardan Daha Fazlasını Öğrendiğini Gösteriyor

Yeni yürümeye başlayan çocuklar ve ekran süresi tartışmalı bir konudur. Amerikan Pediatri Akademisi (AAP), 18 aylıktan küçük bebeklerin hiç ekran başında kalmamalarını ve 18-24 aylık çocukların sadece ebeveynleri veya bakıcıları eşliğinde yüksek kaliteli dijital medyaya maruz kalmalarını tavsiye ediyor.

Vanderbilt Üniversitesi’nde Ekim 2021’de yürütülen yeni araştırma, küçük çocukların ekranlardan gerçekten bir şey öğrenip öğrenmediğini belirlemeye çalıştı. Araştırmacılar, yeni yürümeye başlayan çocukların, ebeveynlerinin akıllı telefonlarında sık sık aile “selfie” fotoğrafları çekmeye maruz kalmalarının, bir fotoğrafın gerçeği nasıl temsil edebileceğini anladıkları anlamına gelip gelmediğini inceledi. Araştırmalarını, basılı bir fotoğrafın gerçek bir durumu tasvir edebileceğini anlamayan 1990’lardaki çocuklarla karşılaştırdılar ve günümüz çocuklarının da farklı olmadığını gördüler.

Son çalışma, Vanderbilt’te psikoloji profesörü olan Georgene Troseth’in, yeni yürümeye başlayan çocukların yalnızca ekranlardan öğrenmediğini, bunun yerine yetişkinlerle yüz yüze, yüz yüze etkileşimlere güvendiğini bulan devam eden araştırmasına dayanıyor.

Çalışma Hakkında Her Şey

Son birkaç on yılda yapılan araştırmalar, bebeklerin ve küçük çocukların resim ve video gibi medyalardan çok iyi öğrenmediğini gösteriyor. Yeni çalışma, akıllı telefon fotoğrafçılığıyla büyüyen küçük çocukların, önceki nesil çocuklara kıyasla bir fotoğraftaki bilgileri gerçek bir olaya uygulama konusunda daha başarılı olup olmadığını inceledi.

Dr. Troseth, “Görseller kitaplar, uygulamalar ve videolar gibi çocukların eğitim medyasının büyük bir bölümünü oluşturuyor. Ayrıca, çoğu ebeveynin akıllı telefonu var, bu da çocukların sıklıkla aile selfielerine maruz kaldığı anlamına geliyor” diyor. “Kendileri de dahil olmak üzere tanıdık kişilerin bu kadar çok anlık fotoğraflarına maruz kalmanın, küçük çocukların resimleri bilgi için kullanmasına yardımcı olup olmayacağını merak ettik.”

1994 yılında yapılan bir çalışmada (akıllı telefonların yaygın olarak kullanılmaya başlanmasından önce), 2 yaşındaki çocuklardan bir sorunu çözmek için resimleri kullanmaları istendi. Onlara bir mobilyanın fotoğrafı gösterildi, orada bir oyuncağın saklandığı söylendi ve oyuncağı bulmaları istendi. Ancak fotoğrafın kendi mücadeleleriyle ilgili bilgiler sağladığını anlamamışlar ve bu bilgiyi oyuncağı bitişik bir odada bulmak için kullanmamışlar.

Ancak, çocuklara oyuncağı nerede arayacakları sözlü olarak söylendiğinde daha başarılı oldular, bu da bu genç yaşta ilgili bilgilere sahip olduklarında görevi tamamlayabildiklerini düşündürdü.

Vanderbilt araştırmacıları, gizli bir oyuncakla benzer bir deney yaptıklarında, çocukların çok sık fotoğraflanma ve ebeveynlerinin telefonlarındaki fotoğraf kitaplığına bakma deneyiminin, resimlerin bazen gerçeği temsil ettiğini fark etmelerine yardımcı olabileceğini düşündüler. Ancak onlara bir iPhone’da resimler gösterildiğinde veya küçük çerçeveler halinde basılmış resimler olduğunda, 1990’lardaki benzerlerinden daha iyisini yapmadılar.

Dr. Troseth, “Bütün bu aile özçekimleri, çocukların bir resmin gerçek bir durumu nasıl temsil edebileceğini anlamalarına yardımcı olmadı” diyor.

Modern deneyin bir parçası olarak, küçük çocuklar, başka birinin oyuncağı bulmasına yardımcı olmak için araştırmacının anında akıllı telefon fotoğrafları çekmesine yardımcı oldu. Bu, çocukların resimlerin bir mesaj iletebileceğini anlamalarına yardımcı oldu.

Dr. Troseth, “Bir resim veya video görüntüsü gibi başka bir temsil ile onun ne anlama geldiği arasındaki bağlantıyı görmek, sembolik bir düşünür olmanın ilk adımıdır” diye açıklıyor.

Çocuklar Selfie’lerden Ne Öğrenebilir?

Sembolik düşünme, bir kişinin yakın çevresinde olmayan nesneler ve olaylar hakkında düşünme yeteneğidir ve bir çocuğun yaratıcı yeteneklerinin gelişiminde önemli bir bileşendir.

Ebeveynler, her selfie çektiklerinde küçük çocuklarının resimlerden öğrenmelerine yardımcı olabilir. Dr. Troseth, ekrandaki resim ile çocuğunuzun mevcut gerçekliği arasındaki bağlantıya dikkat çekebileceğinizi söylüyor. Örneğin, kendinizin ve çocuğunuzun bir özçekimini çekiyorsanız, birlikte bakın ve birlikte oturduğunuzu ve birlikte oturduğunuzu gösteren bir fotoğraf çektiğinizi belirtin.

Küçük çocuğunuz telefonunuzdaki fotoğraflar arasında gezinirken, ona fotoğrafı çekmesini hatırlatabilir ve nerede oldukları ve ne yaptıkları hakkında konuşabilirsiniz.

Ayrıca, gerçek insanları ve olayları (örneğin aile özçekimleri ve büyükanneyle görüntülü sohbet) gösteren resimler ve videolar ile çizgi film gibi fanteziyi gösteren resimler arasındaki fark hakkında basit sohbetler yapabilirsiniz.

Ekran Süresi Dengesi Bulma

Çocukların karmaşık kavramları ekranlardan daha erken öğrenmediği bulgusu, New York merkezli çocuk doktoru Kelly Fradin, MD için sürpriz değil. Aynı zamanda, ebeveynlerin küçük çocuklar için ekranları işlevsel olarak kullanma konusunda kendilerini suçlu hissetmelerini de istemiyor. Şarkı ve kafiyeli programlar gibi yüksek kaliteli programlar eğitici olabilir ve medya okuryazarlığı ile bilişsel becerilerin geliştirilmesine yardımcı olabilir.

Dr. Fradin, “Bir aile üyesiyle görüntülü sohbet etmek ve yemek hazırlama veya iş görüşmesi gibi gerekli bir görevi yerine getirirken bir çocuğu ‘bağlamak’ sorun değil” diyor. Ancak, ebeveynleri pazarlama hilelerinden haberdar olmaları konusunda uyarıyor. “Çocuğunuzun bir uygulamadan ABC’lerini öğrenmek için zaman harcaması gerektiğini düşünmeyin. Birçok oyuncak ve hatta diş fırçaları Wi-Fi özelliklidir. Bu ‘akıllı’ eklemelerin maliyetlerini ve faydalarını düşünürken kritik olurdum.”

Yeni yürümeye başlayan çocuğunuza okumak, konuşmak ve şarkı söylemek, öğrenmelerini artırmanın basit yollarıdır. Dr. Fradin, “Yeni yürümeye başlayan çocukların yemek hazırlama veya çamaşır yıkama gibi ev işlerine katılmasına izin vermek zengin bir öğrenme ve duyusal deneyim olabilir” diyor. “Aperatifleri saymak ve renkleri, şekilleri ve konumları (ilk, açık, içeride, vb.) tanımlamak diğer eğlenceli, ücretsiz ve kolay etkinliklerdir.”

Ebeveynleri, bir çocuğun arabaları sıraya koyması, bloklarla bina yapması veya daireler çizerek koşması gibi “eğitici” görünmediği durumlarda bile, ücretsiz oyunun hem eğitim hem de çocukların özgüvenleri için önemli faydalar sağladığını hatırlamaya teşvik ediyor. duygusal esenlik.