Transvers Proses ve Lamina İçeren Spinal Anatomi

Omurga Kemikleri

Sırt ağrısı teşhisi genellikle, sağlık uzmanınızın ağrının ortaya çıktığına inandığı omurga bölümünün adını içerir. Bu makale, referans olması için omurga kemiklerinin temelleri üzerine bir mini hızlandırma kursudur.

Omurga, kafatasından sakruma giden 24 ayrı omurdan oluşur.

Sakrum kemiği – yaklaşık bir yaşında kaynaşmaya başlayan ve füzyon yaklaşık 30 yaşında tamamlanan gerçekten 5 kemiktir.— artı kuyruk sokumu kemiği, kolonun en altındaki omurgayı tamamlar. (Kuyruk sokumu, kuyruk kemiğinize verilen isimdir.)

Sırasıyla göğüs ve bel bölgelerinde, omurga, gövdeyi veya çekirdeği oluşturmak için kaburgalara ve pelvise bağlanır.

omur

“Omurga” terimi, bir omurilik kemiğini ifade eder. Vertebra kelimesinin çoğul halidir.

Omur, önde silindirik bir gövdeden ve arkada kemikli bir halkadan oluşur.

Omurun gövdesi bir istifleme maddesidir; yani omurga, üst üste dizilmiş 24 omurdan oluşur. Omurgaya temel ağırlık desteği veren şey budur.

Kemik halka, omur gövdesinin arkasına takılır; Eklem anatomisine katkıda bulunan (karmaşık, hızlı olabilen) parçalara sahiptir. Bu parçalar ayrıca omurga kaslarının ve bağların bağlanması için yerler sunar.

Omurilik, omuriliğin merkezinde yığılmış omurların oluşturduğu uzun bir tünelden geçer ve buna omurilik kanalı denir. Omurga kanalı, kolonu oluşturan 24 omurun tüm halkalarının iç kısmından oluşur.

Sinirler omurilikten ayrılır ve nöralforamin adı verilen kemiklerin kenarlarındaki daha küçük delikler aracılığıyla omurgadan çıkar. Nöralforaminler, bitişik omurların yan taraflarında üst üste dizilmiş kemerlerden yapılmıştır.

Vertebral Cisimler ve Intervertebral Diskler

Omur gövdesi, omurun en büyük ve en destekleyici kısmıdır.

Yukarıda tartışıldığı gibi, omur gövdesi, kolon boyunca ağırlık desteği sağlayan büyük, yuvarlak bir yapıdır. Omurlar, omur gövdelerinde üst üste yığılır.

Omur gövdeleri arasında, hareket sırasında şok emiliminden sorumlu olan intervertebral diskler bulunur. Bunu, omur gövdeleri arasında hareketli bir yastık görevi görerek yaparlar.

Yaygın disk sorunları arasında disk dejenerasyonu ve fıtıklaşmış disk bulunur. Halka şeklindeki bir yırtık, fıtıklaşmış bir diske yol açabilecek başka bir yaralanmadır, ancak her zaman değil. Bu arada, intervertebral disk genellikle omurgada yaşa bağlı dejeneratif değişikliklerin (hemen hemen herkeste görülür) meydana geldiği ilk yerdir.

Omur gövdesi, omuriliğin içinden geçtiği omurilikteki merkezi alanın kenarının bir kısmını tanımlar. Aynı zamanda, dejeneratif omurga değişikliklerinin başka bir bölgesi olabilen vertebral uç plakasına da katkıda bulunur.

Faset Eklemi

Faset eklemi, omurganın arkasındaki kemikli halka üzerinde bulunur.

Biri üstte ve altta olmak üzere birbirine bağlı bir çift bitişik omurdan çıkan süreçler (temelde kemiğin uzantıları olan) tarafından oluşturulur. Her seviyede (“segment” olarak adlandırılır) bir sağ ve sol faset eklemi vardır. Bu, bu işlemlerden 4’ünün, omurganın herhangi bir seviyesinde veya segmentinde faset eklemlerinin oluşturulmasına katıldığı anlamına gelir. Faset eklemini oluşturan süreçlere “artiküler süreçler” denir.

Faset eklem yapısının birbirine bağlı yönü, hareket sırasında tüm omurgayı sabit tutmak için onu önemli bir oyuncu yapar.

Faset eklemlere zigapofiz eklemleri de denir. Bu telaffuzu zor bir kelime, sağlık hizmeti sağlayıcıları da dahil olmak üzere pek çok insan “faset eklemi” terimini tercih ediyor.

Faset eklemlerle ilgili problemler sırt ağrısının çok yaygın bir nedenidir ve genellikle spinal artrit ve/veya dejeneratif spinal değişikliklerle ilişkilidir.

Spondilolistezis adı verilen başka bir sırt problemi, sıklıkla pars olarak bilinen faset ekleminin belirsiz bir bölgesindeki küçük bir kırıkla başlar. İlk yaralanmaya pars kusuru denir; Ciddi antrenman yapan genç sporcular tarafından yapılan tipte olduğu gibi tekrarlayan omurga hareketlerinden kaynaklanır. (Orta yaşlı insanlar, özellikle fazla kilolu olanlar da pars kusuru riski altındadır.)

Kontrol edilmediğinde, bir pars kusuru spondiloza ve son olarak spondilolistezise dönüşebilir, burada bir kemik, yanındaki kemiğin ileri veya geri kayma noktasına kadar dengesiz hale gelir.

Spinöz ve Enine İşlemler

Yukarıda tartışılan eklem süreçlerine benzer şekilde, dikenli ve enine süreçler, omur gövdesinin arkasındaki kemik halkasından çıkan kemiğin çıkıntılarıdır. Dikenli ve enine süreçler biraz parmaklara benziyor.

Her omurda iki enine süreç ve bir dikenli süreç vardır. İki enine süreç halkanın her iki yanında yer alırken, dikenli süreç ortada yer alır.

Bu süreçler, sırt kaslarının ve bağların bağlandığı yerler sağlar.

pedikül

Pedikül, doğrudan omur gövdesinin arkasından çıkan kısa bir kemik çıkıntısıdır. Pedikül, omur gövdesinin arkası ile enine süreç arasında yer alır. Her omurda her iki tarafta birer tane olmak üzere iki pedikül vardır.

Lamina

Lamina, omurganın spinöz süreç ile enine süreci birbirine bağlayan kısmıdır. Spinöz sürecin her iki tarafında yer alan iki lamina vardır. Lamina, spinal sinir kökleri üzerindeki baskının neden olduğu semptomları hafifletmeniz gerektiğinde genellikle sırt cerrahisinin yeridir. Bu, spinal stenoz durumunda olabilir.

Yaygın olarak yapılan bir ameliyata laminektomi denir, ancak başkaları da vardır.

Omurga Sinirleri ve Kolon

Sakrum ve kuyruk sokumunu saydığınızda, omurga birbirine bağlı 26 kemikten oluşan uzun, esnek bir kolondur. Kolonun yan taraflarında bulunan delikler (yukarıda tartışılan nöralforamin olarak adlandırılır) arabirim omurları tarafından yapılır; sinir kökleri bu deliklerden çıkar ve etraflarındaki kemiğin durumuna göre sırt ağrısının varlığında veya yokluğunda önemli rol oynayabilirler.

Spinal sinir kökünü içeren yaygın sırt problemlerinin örnekleri arasında fıtıklaşmış disk ve spinal stenoz bulunur.

Omurilik, omur yığınının kemik halkaları tarafından yapılan merkez geçiş yolundan (daha önce tartışılan omurilik kanalı) geçer.

Omurilik sinirleri her seviyede omurilikten çıkar. İlk dal omurilik sinir köklerine (zaten tartışılmıştır) ve daha sonra duyusal bilgileri almak ve bunu beyne iletmek ve ayrıca beyinden beyine hareket talimatları ve dürtüleri iletmek için vücudun tüm bölgelerine giden sinirlere bölünür. kaslar.

Spinal sinir kökleri, iki bitişik, istiflenmiş omur arasında oluşturulan boşluklardan (intervertebral foramina olarak adlandırılır) çıkar.

Omurilik, birinci bel (bel bölgesi) omurundan sonra biter. Bunun ötesinde, yukarıda bulunan sinirlerden daha fazla maruz kalan bir sinir ve kök demetidir. Bu demete cauda equina denir.