Yürüyüş, hız, kadans ve adım dahil yürüme şeklinizi ifade eder. Yürüyüş anormallikleri tipik olarak fiziksel bir hastalık, durum veya deformite ile ilişkilidir. Artrit, anormal yürüyüşe neden olabilecek durumlar arasındadır. Eklem ağrısı, eklemin sınırlı hareket açıklığı veya artritle ilişkili eklem deformitesi, anormal yürüyüşle ilişkili faktörler olabilir.
Artrit ile insanlar, özellikle ağırlık taşıyan eklemler söz konusu olduğunda, ağrılı veya hasarlı eklemleri telafi etmek için daha küçük adımlar atmaya, topallamaya veya yürüyüşlerini değiştirmeye başlar. Yürüyüş analizi, artritin etkisini incelemek için giderek daha fazla kullanılmaktadır.
Romatoid Artrit ile Yürüyüş Değişiklikleri
Elden sonra ikinci olarak, romatoid artrit başlangıcında en sık tutulan eklem ayaktır. Acta Orthopaedica’da yayınlanan 2008 tarihli bir araştırmadan elde edilen çalışma sonuçları, 4 romatoid artrit hastasının 3’ünde yürüme bozukluğunun nedeninin ayağın olduğunu ortaya koydu. Ayak, diz veya kalçadan dört kat daha sık, yürüme bozukluğuyla bağlantılıydı.
2012’de sistematik bir inceleme, birlikte daha yavaş bir yürüyüşün, daha uzun çift destek süresinin ve aşırı pozisyonlardan kaçınmanın karakteristik olduğu sonucuna varan 78 romatoid artrit yürüyüş çalışmasını ortaya çıkardı. Çift destek süresi, her iki ayak yerdeyken bir yürüme döngüsünün adımı olarak tanımlanır. Derlemede, romatoid artritin yürüyüşü etkileyen yaygın olarak bulunan özellikleri halluks valgus (bunyonlar), pes planovalgus (düztabanlık) ve arka ayak anormallikleridir.
2015 yılında Arthritis and Rheumatism’de yayınlanan bir araştırma, bir grup romatoid artritli hastada daha yavaş yürüme hızı ile ilişkili birkaç eklem dışı (eklem dışı) faktörün olduğunu öne sürdü. Bu faktörler şunları içeriyordu: ileri yaş, daha yüksek depresyon skorları, daha yüksek rapor edilen ağrı ve yorgunluk, daha fazla şişmiş veya değiştirilmiş eklem sayısı, prednizona daha fazla maruz kalma ve DMARD’larla (hastalığı değiştiren anti-romatizmal ilaçlar) tedavi eksikliği. Çalışma, vücut kompozisyonu da dahil olmak üzere eklem dışı faktörlere dikkat etmenin önemli olduğu sonucuna varmıştır. Beden eğitimi, romatoid artrit hastalarının vücut kompozisyonunu iyileştirmesine (yağı azaltması ve kas kütlesini artırması), sakatlığı azaltması ve fiziksel işlevi iyileştirmesine yardımcı olabilir.
Diz Osteoartritine Bağlı Yürüyüş Değişiklikleri
Osteoartrit ile ilişkili yürüme anormallikleri, lateral (yan) diz osteoartritinden daha medial (iç) diz osteoartritinde daha yaygındır. Bunun nedeni büyük ölçüde medial diz kompartmanının lateral diz kompartmanından daha fazla eklem yükü (yani kuvvet) taşımasıdır. Başka bir deyişle, yük medial kompartman üzerinde daha fazladır ve medial kompartmandaki kuvveti değiştirmenin hastanın yürüyüşünü iyileştirebileceği ve belki de ağrıyı azaltabileceği varsayılmıştır.
Discussion about this post