Yetişkin T hücreli lösemi / lenfoma

Yetişkin T hücreli lösemi / lenfoma
İnsan T hücresi (normal)
Uzmanlık	Onkoloji, hematoloji

Yetişkin T hücreli lösemi / lenfoma (ATL veya ATLL), insan T hücresi lösemisinin / lenfotropik virüs tip 1’in (HTLV-1) neden olduğu, bağışıklık sisteminin T hücrelerinin nadir görülen bir kanseridir. Tüm ATL hücreleri, neoplazmanın nedenindeki virüsün nedensel rolünü destekleyen entegre HTLV-1 provirüs içerir. Küçük bir miktar HTLV-1 birey, enfeksiyon ve ATL gelişimi arasında uzun bir gecikme süresiyle ATL geliştirmeye ilerler. ATL 4 alt tipe ayrılmıştır: akut, için için yanan, lenfoma tipi, kronik. Akut ve Lenfoma tipi özellikle agresif ve kötü prognozla bilinir.

Küresel olarak, retrovirüs HTLV-1’in, 100.000’de 27’ye varan Japonya bölgeleri gibi endemik bölgelerde 100.000’de yaklaşık 0.05 ATL insidansı ile 20 milyon insanı enfekte ettiği tahmin edilmektedir. Bununla birlikte, Japonya, Karayipler, Orta ve Güney Amerika, intertropikal Afrika, Romanya ve kuzey İran’ın güney / kuzey adalarında HTLV-1’in en yüksek insidansının görüldüğü endemik olmayan bölgelerde vakalar artmıştır. ATL normalde 62 yaş civarında ortaya çıkar, ancak tanı anındaki medyan yaş, coğrafi konumdaki HTLV-1 enfeksiyonunun yaygınlığına bağlıdır.

ATL için mevcut tedavi rejimleri, klinik alt tipe ve ilk tedaviye yanıta dayanmaktadır. Bazı tedavi modaliteleri tüm ülkelerde mevcut olmayabilir, bu nedenle stratejiler dünya genelinde farklılık gösterir. Varsa tüm hastalar klinik araştırmalara yönlendirilir. Klinik çalışmaların ötesinde, tedaviler çoklu ajan kemoterapi, zidovudin artı interferon a (AZT / IFN) ve allojenik hematopoetik kök hücre transplantasyonu (alloHSCT) üzerine odaklanmaktadır.

Belirti ve bulgular

ATL genellikle difüz patern ve olgun T hücresi fenotipi dışında karakteristik histolojik görünümü olmayan oldukça agresif bir Hodgkin dışı lenfomadır. Düzensiz nükleer konturlu dolaşımdaki lenfositler (lösemik hücreler) sıklıkla görülür. Birkaç kanıt, HTLV-1’in ATL’ye neden olduğunu göstermektedir. Bu kanıt, HTLV-1’in bu hastalığa sahip hastalardan sık sık izolasyonunu ve ATL lösemik hücrelerinde HTLV-1 proviral genomunun saptanmasını içerir. ATL’ye sıklıkla viseral tutulum, hiperkalsemi, deri lezyonları ve litik kemik lezyonları eşlik eder. Kemik invazyonu ve osteoliz, kemik metastazlarının özellikleri, genellikle meme, prostat ve akciğer kanserleri gibi ilerlemiş katı tümörlerde ortaya çıkar, ancak hematolojik malignitelerde daha az yaygındır. Bununla birlikte, HTLV-1 ile indüklenen ATL ve multipl miyelomu olan hastalar, tümör kaynaklı osteoliz ve hiperkalsemi gelişimine yatkındır. ATL ve multipl miyelomun neden olduğu kemik hastalığının çarpıcı özelliklerinden biri, kemik lezyonlarının ağırlıklı olarak osteolitik olması ve çok az ilişkili osteoblastik aktivite olmasıdır. ATL’li hastalarda, yüksek serum IL-1, TGF P, PTHrP, makrofaj enflamatuar protein (MIP-1α) ve nükleer faktör-κB ligandının (RANKL) reseptör aktivatörü hiperkalsemi ile ilişkilendirilmiştir. ATL’li veya HTLV-1 ile enfekte lenfositli hastalardan alınan lösemik hücrelerle implantlar alan immün yetmezliği olan fareler, hiperkalsemi geliştirdi ve PTHrP’nin serum seviyelerini yükseltti. Çoğu hasta tanıdan sonraki bir yıl içinde ölür.

HTLV-1 enfeksiyonu, diğer retrovirüslerle enfeksiyon gibi, muhtemelen ömür boyu ortaya çıkar ve serumda HTLV-1’e karşı antikor tespit edildiğinde çıkarılabilir.

HTLV-1 virüsünün bulaşması

HTLV-1’in anneden çocuğa bulaştığına inanılmaktadır; cinsel ilişki yoluyla; ve kan transfüzyonu veya kontamine iğnelerin paylaşılması yoluyla kontamine kana maruz kalma yoluyla.

Teşhis

Tanı, kötü huylu hücrelerin klinik özellikleri, karakteristik morfolojik ve immünofenotipik değişikliklerinin kombinasyonuna dayanılarak konur. Klinik özellikler ve prognoz çeşitli olabildiğinden, hastalık Shimoyama sınıflandırmasına göre alt tipte dört kategoriye ayrılır: akut, lenfoma, kronik, için yanma. Normal olarak, periferik kandaki tümör hücrelerinin en az yüzde 5’inin tanımlanması ve insan T-lenfotropik virüs tip-1’in doğrulanması akut, kronik ve için için yanan tiplerin teşhisi için yeterlidir. Lenfoma tipi için, lenf düğümlerinden biyopsi ile histopatolojik inceleme gerekebilir.

Yetişkin T hücreli löseminin tedavisi

Denenen tedavi seçenekleri arasında zidovudin ve CHOP rejimi bulunmaktadır. Pralatrexate de araştırılmıştır. Son zamanlarda, ATL’ye yönelik geleneksel glukokortikoid bazlı kemoterapiye büyük ölçüde tioredoksin bağlayıcı protein-2 (TBP-2 / TXNIP / VDUP1) aracılık ettiği bildirilmiştir, bu da yeni bir terapötik hedef olarak bir TBP-2 indükleyicisinin potansiyel kullanımını önermektedir.

2021’de mogamulizumab, Japonya’da ATL’nin nükseden / refraktör tedavisi için onaylandı.

Aralık 2013’teki bir tıbbi konferansta araştırmacılar, ATL hastalarının% 21-50’sinin CD30 ifade eden hastalığa sahip olduğunu bildirdi. FDA onaylı olmamasına rağmen, CD 30+ vakalarında CD30’u hedefleyen brentuksimab vedotin ile tedavi yararlı olabilir ve güncel NCCN kılavuzları tarafından desteklenebilir.

Epidemiyoloji

Amerika Birleşik Devletleri’ndeki HTLV-1 enfeksiyonu nadir görünmektedir. Çok az serolojik veri bulunmasına rağmen, enfeksiyon prevalansının Güneydoğu’da yaşayan siyahlar arasında en yüksek olduğu düşünülüyor. New Jersey’deki siyah intravenöz uyuşturucu bağımlıları arasında% 30’luk bir yaygınlık oranı bulundu ve New Orleans’taki benzer bir grupta% 49’luk bir oran bulundu. Bu risk grubunda enfeksiyon prevalansının artması olasıdır. HTLV-1 antikoru çalışmaları, virüsün güney Japonya, Karayipler, Güney Amerika ve Afrika’da endemik olduğunu göstermektedir.

ATL, HTLV-1 ile enfekte olanlar arasında nispeten nadirdir. Genel ATL insidansı, yılda 1.500 yetişkin HTLV-1 taşıyıcı başına yaklaşık 1 olarak tahmin edilmektedir. Bildirilen vakalar çoğunlukla Karayipler’den veya Güneydoğu’dan siyahlar arasında meydana gelmiştir (Ulusal Sağlık Enstitüleri, yayınlanmamış veriler). HTLV-1 enfeksiyonu ile ATL’nin başlangıcı arasında uzun bir latent dönem olduğu görülmektedir.

Araştırma

Nükseden veya dirençli ortamda PTCL tedavisine yönelik yeni yaklaşımlar araştırma aşamasındadır. Pralatrexate, şu anda PTCL tedavisi için araştırılmakta olan bir bileşiktir.

Referans

• Franchini, Genoveffa; Nicot, Christophe; Johnson, Julie M. (2003). “İnsan T Hücresi Lösemisi / Lenfoma Virüsü Tip 1 ile T Hücrelerinin Yakalanması”. Vande Woude, George F .; Klein, George (editörler). T Hücrelerinin İnsan T Hücresi Lösemi⧸Lenfoma Virüsü Tip 1 Tarafından Yakalanması. Kanser Araştırmalarındaki Gelişmeler. 89. s. 69–132. doi: 10.1016 / S0065-230X (03) 01003-0. ISBN 978-0-12-006689-6. PMID 14587871.
• Hastalık Kontrol Merkezleri (CDC) (1987). “İnsan T-lenfotropik virüs tip I (HTLV-I) enfeksiyonu – Kuzey Carolina ile ilişkili yetişkin T hücre lösemi / lenfoma”. Haftalık Morbidite ve Mortalite Raporu. 36 (49): 804–6, 812. PMID 2891025.
• Genoveffa Franchini’nin NCI sayfası: İnsan Retroviral Hastalıkları: Patogenez ve Önleme
• Uluslararası Retroviroloji Derneği