Yeni Yürümeye Başlayan Çocuğunuzun Korkularını Nasıl Yatıştırırsınız?

Bir ebeveyn olarak, çocuğunuzun korktuğunu izlemek inanılmaz derecede üzücü olabilir. İster kreşe bırakıldığında veda ederken ağlamalarını izlemek, ister bir kabustan sonra dehşet içinde uyandıklarında onları rahatlatmak olsun, bebeğinizin korkularını yatıştırmak için elinizden gelen her şeyi yapmak istemeniz doğaldır.

Bebeğiniz büyüdükçe yeni korkular ortaya çıkacaktır. Korkunç şeyler hayatın bir parçasıdır ve onlardan korkmak çocuğunuzun gelişiminin doğal bir parçasıdır. Ama işte iyi haber: Çoğu çocukluk korkuları nispeten öngörülebilir bir programda ortaya çıkıyor, bu da kendinizi önceden hazırlayabileceğiniz ve ne bekleyeceğinizi bilebileceğiniz anlamına geliyor.

Ek olarak, çoğu korku zamanla kendi kendine kaybolacaktır. Bu, özellikle çocuğunuza yeni korkularını yenmek için ihtiyaç duyduğu güvence ve başa çıkma becerilerini sağlamaya yardımcı olursanız doğrudur.

Bebeğin İlk Korkuları

Bebeğiniz doğduğunda, en büyük korkuları nispeten basittir: yere yatırılmak, yalnız bırakılmak veya yüksek seslerden ürkmek istemezler.

Genç Çocuk Kliniği tıbbi direktörü ve Program Direktörü Wanjiku Njoroge, “Yenidoğanlarda ‘beni yere indirdin’ veya ‘düşüyorum’ veya ‘beni ürküten korkunç bir yüksek ses’ için bu yerleşik yanıt mekanizması var,” diye açıklıyor. Philadelphia Çocuk Hastanesi’ndeki Ergen Psikiyatrisi Bursu’ndan Dr. “Bunlar gelişimsel olarak uygundur.”

Ardından yabancı kaygısı ve ayrılık kaygısı gelir. Bu iki gelişimsel olarak uygun korku, genellikle bebeğiniz altı ila sekiz aylıkken ortaya çıkar.

Child Study’den çocuk ve ergen psikoloğu Lauren Knickerbocker, “Bebekler hareket halinde olduklarında ve gözden kaybolduklarında bir şeylerin hala var olduğunu fark ettiklerinde, ‘nereye gidiyorsun? Geri dönmeni istiyorum’ diye düşünmelerine neden oluyor” diye açıklıyor. NYU Langone’deki Hassenfeld Çocuk Hastanesi’ndeki merkez.

Bu kaygılar bir yaş civarında doruğa çıkabiliyor ve oldukça yoğun olabiliyor. Bebeğiniz daha önce kreşe bırakıldığında iyi olabilir, ancak şimdi çığlık atabilir ve size sarılmaya çalışabilir – bu sizi gerçekten endişeli, üzgün veya sıkıntılı hissettirebilir. Bu ayrılık kaygısı ne kadar zorlayıcı olsa da tamamen normaldir.

yürümeye başlayan çocuk korkuları

Çocuğunuz ikinci doğum gününe yaklaşırken, birdenbire ortaya çıkmış gibi görünen yeni korkular geliştirmeye başlayabilir. Örneğin, dışarıdaki çimlere dokunmaktan korkabilirler veya elektrikli süpürgeyi görünce çığlık atabilirler.

Köpeklerden, sudan, karanlıktan, böceklerden ve hatta yemek tabağındaki bir çatlaktan korkabilirler. Bu korkular -olabilecekleri kadar tuhaf- aynı zamanda gelişimsel olarak da tamamen uygundur.

Bu korkular nereden geliyor?

Njoroge, “Gelişimsel bir perspektiften bakıldığında, bebeğiniz artık bu artan bağımsızlık ve özerklik ile dünyalarını keşfediyor” diye açıklıyor. “Yani dünyaları artık yuvarlanamadıklarından çok daha geniş.” Sonuç olarak, ilk kez yepyeni bir şeyle karşılaştıklarında, bu yepyeni şey çimenlerde zıplayan bir kurbağa kadar basit olsa bile korkutucu olabilir.

Ayrıca Knickerbocker, “Çocuklar bilişsel olarak geliştikçe, potansiyel olarak riskli veya tehlikeli olarak düşünmeye başlayabilmeleri için her şeyi kategorilere ayırmaya başlarlar” diyor. Yeni yürümeye başlayan çocuklar aynı zamanda bir şeyleri daha uzun bir süre boyunca hatırlayabilirler, yani bir şey onları korkutursa (okula giderken havlayan bir köpek veya bir atışla biten doktor gezisi gibi) hatırlama olasılıkları çok daha yüksektir. o.

Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz okul öncesi yaşına yaklaşmaya başladığında, bilinmeyene karşı yeni korkular geliştirebilir. Bunun nedeni, aktif hayal güçleri geliştirmeye başlamalarıdır. Örneğin, karanlığın neden onlar için eskisinden çok daha korkutucu olabileceğini açıklıyor. Aniden, karanlık, geceleri gözden kaybolan şey hakkında endişelenmelerine neden olabilir.

“Bazı çocukların karanlıkta neler olduğu hakkında farklı fikirleri vardır,” diye açıklıyor Njoroge, bu nedenle bazı çocuklar yatağın altına saklanan canavarlardan veya odalarının köşelerinde ve köşelerinde örümceklerden korkarlar.

Yeni Korkular Nasıl Yatıştırılır

Muhtemelen, çocuğunuz onları daha iyi anlamaya başladığında yeni korkularını aşacaktır. Ancak ebeveynleri olarak, onları neyin korkuttuğunu anlamalarına ve korkularını yenmek için araçlar geliştirmelerine yardımcı olarak bu süreci kolaylaştırmaya da yardımcı olabilirsiniz.

Neyin Yanlış Olduğunu Anlayın

Bu kulağa kolay geliyor, ancak çocuğunuz gerçekten küçükken, neyin yanlış olduğunu tam olarak ifade edecek dil becerilerine sahip olmayabilir. Bu yüzden korkularına neyin sebep olduğunu belirlemek için dedektifi oynamanız gerekebilir.

Çocuğunuz büyüdükçe, onları neyin korkuttuğunu da sormaya başlayabilirsiniz. Onları spesifik olmaya çalışın. Örneğin, çocuğunuz gece araba kullanmaktan korkuyorsa, tam olarak neyden korktuğunu anlamaya çalışın. Kaybolma ya da kaza geçirme konusunda gerginler mi? Yoksa araba koltukları arkaya baktığında anne babalarını göremedikleri için mi korkuyorlar?

Korkularını Doğrulayın

Korkuları aptalca veya mantıksız görünse bile, duygularını anlamaya ve doğrulamaya çalışın. Gülmeyin, sırıtmayın, alay etmeyin veya korkularını görmezden gelmeyin çünkü bu aslında geri tepebilir ve korkularını daha da kötüleştirebilir.

“‘Bu korkutucu değil’ veya ‘iyisin’ demek yerine, doğrulamak istiyoruz. ‘Bunun senin için gerçekten zor olduğunu görüyorum’ veya ‘Köpek havladığında gerçekten korkutucu göründüğünü biliyorum’ gibi şeyler söyle.” Knickerbocker diyor. “Onlarla ortak olun ve onların köşesinde olduğunuzu hissettirin.”

Kaçınma, Fethet

Çocuğunuz korktuğunda, aşırı telafi etmek ve çocuğunuzun kaygısını tetikleyen nesne veya durumdan kaçınmaya çalışmak kolaydır. Njoroge, “Bazı ebeveynler, çocuklarını mutlu etmek için aşırı korumacı oluyorlar” diye açıklıyor. “Yani çocukları çimenleri sevmiyor gibi görünüyorsa, o zaman çimden kaçınırlar.”

Sorun şu ki, bunu yaparsanız, korkunun büyümesine ve uzun vadede daha büyük bir mesele haline gelmesine izin verme eğilimindesiniz.

Knickerbocker, “Anksiyetenin kök salmasının ayırt edici özelliği kaçınmadır” diye açıklıyor. “Bunun yerine, yapmak istediğiniz şey, durumu yeniden bir araya getirmek için bir dakikalığına bıraksanız bile, küçük bir şekilde nasıl geri dönebileceğinizi düşünmektir. [This helps] Çocuğunuz, korkusunu yenmiş gibi hissederek uzaklaşır.”

Örneğin, çocuğunuz çimenlerde durmaktan korkuyorsa, onları kaldırıp rahatlatmanızda bir sakınca yoktur. Ancak günün geri kalanında çimlerden kaçınmayın. Bunun yerine, bir battaniyenin üzerine oturarak ve parmaklarıyla birkaç çim yaprağına dokunarak yavaş yavaş ve kendi hızlarında çimle yeniden tanışmalarına yardımcı olun. Yavaş ve sabırlı olun, ancak onları korkunç şeye yeniden maruz bırakın.

Sorunu Birlikte Çözün

Çocuğunuza yardım etmenin en iyi yollarından biri, küçük ayarlamalarla birlikte korkuyu yenmek için bir plan yapmasına yardımcı olmaktır. Örneğin, çocuğunuz karanlıktan korkuyorsa, onunla konuşun ve gece lambası kullanmaktan mı yoksa kapıyı aralık bırakmaktan mı rahat olduklarını görün. Veya, çocuğunuz umumi banyoda el kurutma makinesinden korkuyorsa, banyoya girmeden önce ona bunu hatırlatın ve ikiniz bu deneyimi birlikte nasıl geçirebileceğinizi sorun onunla birlikte çözün. Knickerbocker, “Belki de bu plan kulaklarımızı kapatmak ya da elimizden geldiğince hızlı gitmek ya da ‘I’m a Little teapot’ şarkısını söylemektir” diyor.

Önemli olan, çocuğunuzun durumla nasıl başa çıkacağı üzerinde bir miktar kontrol sahibi olduğunu hissetmesidir. Bu nedenle, fikirleri hava karardıktan sonra odalarındaki tüm canavarlardan kurtulmak için “canavar spreyi” (yani bir sprey şişesindeki su) kullanmak veya kapılarına favori bir doldurulmuş hayvanı “beklemek” olsa bile, sorun değil. -onlara biraz rahatlık sağladığı sürece.

İşlerin Nasıl Çalıştığını Açıklayın

Çocuğunuz büyüdükçe ve dünyaya karşı daha meraklı hale geldikçe, bilinmeyenin gizemini ortadan kaldırmak için işlerin nasıl yürüdüğünü açıklamak yardımcı olabilir. Çocuğunuz banyo yaparken kanalizasyona emilmekten korkuyorsa, bunun neden olamayacağını ona açıklayın veya gösterin. Njoroge, “Onlara bunun gerçekleşemeyecek kadar büyük olduklarına dair güvence verin, ardından deney yapmalarını sağlayın” diyor. “Oyuncak tekne gibi küvete bir şeyler koyun ve onlara oyuncağın gidere nasıl sığamayacağını gösterin ki onlar da oturmasınlar.”

Kitaplar ayrıca örümcekler, böcekler veya kurtlar gibi yeni ve potansiyel olarak korkutucu şeyleri güvenli bir mesafeden öğrenmenin bir yolu olabilir. Knickerbocker, “Bir canavarın olduğu yerde kitap okumak, çocukların korkuları hakkında konuşmalarına ve hikayeler aracılığıyla insanların onları nasıl yendiğini öğrenmeye başlamalarına yardımcı olabilir” diye açıklıyor.

Rol Yapma Oyunu ile Pratik Yapın

Rol yapma, çocuğunuzu korkutan şeye güvenli bir şekilde maruz bırakmanın güçlü bir yolu olabilir ve aynı zamanda onları gerçek hayatta korkutucu nesne veya olayla karşılaşmaya hazırlamasına yardımcı olabilir. Bu, örneğin bir doktor randevusu öncesinde özellikle etkili olabilir.

Knickerbocker, “Çocuklarınızın oyuncak bebeklerine çekim yapma ve ne olacağını gözden geçirme konusunda pratik yapmasına yardımcı olun” diye açıklıyor. “Bu tür simüle edilmiş uygulama, çocukların daha önce oyuncak bebekleriyle yaptıkları için önlerinde ne olduğunu nasıl çözeceklerini bildiklerini hissetmelerine yardımcı olabilir.”

Ödüller Tamam

Yalan söylememeye veya bir şeyleri şekerlememeye çalışın. Bir atış canınızı yakacaksa, dürüst olun ve canınızı yakabileceğini söyleyin. Ancak hazırlanmalarına yardımcı olmak için, cesur olmaları karşılığında bir ödül vermek (daha sonra özel bir kahvaltı ya da milkshake almak gibi) yaygındır.

Korkularınızı Paylaşmayın

Bazı korkular öğrenilir. Çocuklar endişenizi hissedebilir, bu nedenle korkularınızı paylaşırsanız, aynı endişelerinizi geliştirmeyi öğrenebilirler. Örneğin, uçaklardan korkar gibi davranırsanız, uçaklarda da korkulacak bir şey olduğunu düşünebilirler.

Oynarken potansiyel tehlikelere işaret etmeye veya bir şey yapmamalarını söylemeye devam ederseniz, her şeyin tehlikeli olduğunu düşünmelerini sağlayabilirsiniz. Bu onların dünya görüşlerini etkileyebilir ve onları günlük olarak endişelendirebilir.

Çocuk Doktorunuzu Ne Zaman Aramalısınız?

Çocuklar genellikle çocukluk korkularının çoğunu aşar. Ancak bazı durumlarda, bir profesyonelden yardım almadıkça korkuları zayıflatıcı hale gelebilir. İşte izlenmesi gereken bazı işaretler:

• Fiziksel belirtiler: Şiddetli anksiyeteden mustarip çocuklar genellikle baş ağrısı veya karın ağrısı gibi fiziksel ağrı ve ağrılardan şikayet ederler. Bazen bu ağrılar mantıksız bile görünebilir. Örneğin, bazı çocuklar korktukları için ayak bileklerinin ağrıdığını söyleyebilirler.

• Korkuları baskın çıktı: Çocuğunuzun kaygıları normal aktivitelerinizi veya aile hayatınızı etkiliyorsa, bu normal değildir. Bu nedenle, çocuğunuz bir köpeğe çarpmaktan korktuğu için artık hiçbir yere gitmiyorsa veya geceleri hiç uyumuyorsa, bir doktora danışmalısınız.

• Uyku sorunu: Bazı kabuslar normaldir, ancak kabuslar tekrarlanıyorsa ve kalıcıysa, başka bir şeyin olduğunun işareti olabilir.

• Korkuları yoğunlaşıyor: Kaygıları zamanla iyileşmek yerine daha da kötüleşiyor gibi görünüyorsa, bu korkularının fobiye dönüştüğünün bir işareti olabilir.

• Sakinleştirilemezler: Çocuğunuz hala saatlerce ve günlerce onu korkutan şeylerden bahsediyorsa veya korkutucu tetikleyiciye tepkileri aşırı derecede aşırı görünüyorsa, çocuğunuzun doktorunu arayın.

Çocukluk korkuları çok normal olduğundan, bu tür aşırı tepkiler yaşıyorsa, çocuğunuzu savunmanız önemlidir. Bu şekilde, çocuk doktorunuz, ihtiyaç duyduğu yardım için sizi bir çocuk psikoloğuna veya başka bir uzmana yönlendirebilir.

Knickerbocker, “Çocuklarda kaygıyı ne kadar erken ele alırsak, genellikle o kadar başarılı oluruz” diyor.

Bebeğinizin veya küçük çocuğunuzun kendi dünyalarını öğrenirken yeni şeylerden korkması normaldir. Çoğu zaman korkularını kendi başlarına yenerler. Ancak, bu süreçte onları onaylar ve güven verirseniz, korkularını biraz daha kolay aşmalarına yardımcı olabilirsiniz. Ancak, kaygıları baskın olmaya başlıyorsa, çocuğunuzun erken müdahale yoluyla ekstra yardım alabilmesi için bir uzmanla konuşmaya değer olduğunu unutmayın.