Önemli Çıkarımlar
- Ön veriler, 2020 ulusal intihar oranında bir düşüşe işaret ediyor, ancak demografiye göre ayrılmış bilgi vermiyor.
- Uzmanlar, pandeminin zihinsel etkisi doğrudan verilerde görünmeyebileceğinden, bu verilerin dikkatle yorumlanması gerektiğini söylüyor.
- Pandemi, politika, eğitim ve günlük yaşamı bilgilendirmek ve iyileştirmek için işe yarayabilecek ruh sağlığı hakkında daha açık konuşmalara yol açtı.
Pandemi kilitlenmeleri, sosyal izolasyon ve ekonomik güvensizliğin ulus üzerinde ruh sağlığına zarar vermesiyle birlikte, birçoğu geçen yıl intihar oranlarında bir artış olduğunu varsayıyordu.
Ancak Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinden (CDC) gelen yeni ön veriler, 2020 boyunca ABD’deki genel intihar oranında %5.6’lık bir düşüş olduğunu gösteriyor. Yine de uzmanlar, pandemi ile ekonomi, iş güvenliği, kişisel güvenlik ve ruh sağlığı üzerindeki tüm dalgalanma etkilerinin intiharı nasıl etkilediği arasındaki karmaşık etkileşimi anlayamayabileceğimizi belirtiyor. Veriler Mart ayı sonlarında JAMA Network’te yayınlandı.
Ancak, bildiğimiz birkaç faktör var, Indiana Üniversitesi’nde ergen intiharı üzerine çalışan sosyoloji profesörü Anna Mueller, Verywell’e söylüyor. Birincisi, CDC verilerinin başlangıç niteliğinde olduğu ve bu nedenle dikkatle yorumlanması gerektiğidir. “Bu verileri temiz ve titiz bir şekilde üretmek genellikle CDC’nin iki yılını alır” diyor, bu yüzden rakamların geçici olduğunu ve değişebileceğini aklımızda tutmalıyız.
Ek olarak Mueller, verileri değerlendirirken iki faktörün daha dikkate alınması gerektiğini söylüyor: Demografik olarak dağılım göstermemeleri ve intihar oranlarının ruh sağlığının tek göstergesi olmaması.
Bu sizin için ne anlama geliyor?
Bir akıl sağlığı krizi yaşıyorsanız ve acil yardıma ihtiyacınız varsa, lütfen 1-800-273-TALK (8255) numaralı telefondan Ulusal İntiharı Önleme Yaşam Hattını arayın; TALK yazıp 741741’e mesaj göndererek Kriz Metin Hattı ile iletişime geçin; veya 1-800-985-5990 numaralı telefondan SAMHSA’nın Afet Tehlikesi Yardım Hattı ile iletişime geçin.
Demografik Döküm Eksik
Mueller, genel intihar oranındaki %5,6’lık düşüşün yalnızca tüm resmin genel hatlarını sunduğunu söylüyor. İntihar oranının nerede değiştiğini görmek için cinsiyet, ırk, eğitim düzeyi, gelir ve bölge dahil olmak üzere ayrıştırılması gereken çeşitli demografik kategoriler vardır.
Mueller, “Bu arızalardan bazıları gerçekten önemli olabilir çünkü pandemiden kimlerin olumsuz etkilendiği konusunda demografik farklılıklar görüyoruz” diyor.
Geçen yıl yapılan araştırmalar, bazı toplulukların diğerlerinden daha olumsuz etkilendiğini ve 2020’den önce var olan sağlık hizmetleri eşitsizliklerinin – özellikle Siyah Amerikalılar arasında – yalnızca pandemi tarafından daha da kötüleştiğini gösterdi.
Örneğin, 2020’de Nisan ortasına kadar, Siyah Amerikalılar zaten COVID-19’u daha yüksek oranlarda kapıyordu ve Beyaz Amerikalılara kıyasla ondan ölme olasılıkları daha yüksekti. “Chicago’da, COVID-19 vakalarının %50’sinden fazlası ve COVID-19 ölümlerinin yaklaşık %70’i Siyah bireyleri içeriyor. [Black people] Nüfusun sadece %30’unu oluşturuyor,” diye yazdı kardiyolog Clyde W. Yancy, MD, MSc bir dergi makalesinde.KazanmakSiyah Amerikalıların ve diğer marjinal gruplardan bireylerin, New York City, Louisiana ve Michigan da dahil olmak üzere Beyaz Amerikalılara kıyasla orantısız oranlarda hastalanıp öldükleri çeşitli şehir ve eyaletlere dikkat çekti.
Aralık ayında yapılan bir araştırma ayrıca, pandeminin erken evrelerinde, Black and White Maryland sakinleri için intihar oranlarının zıt yönlerde değiştiğini buldu. 5 Mart ile 7 Mayıs arasında Siyah sakinler için intihar oranı önceki yıllara kıyasla iki katına çıkarken, aynı dönemde ve takip eden aylarda Beyaz sakinler arasında “neredeyse yarıya indi”.KazanmakKazanmak
Ekim 2020 tarihli bir makaleye göre, pandemi tarafından en çok etkilenen diğer nüfuslar arasında, başta Filipinli Amerikalı hemşireler olmak üzere, “ülkenin hemşirelik gücündeki büyük orandan dolayı artan risk altında olan” cephe çalışanları yer alıyor. Filipinli Amerikalı hemşireler, tüm hemşirelerin %4’ünü oluşturmaktadır ve akut bakım ünitelerinde çalışma olasılıkları daha yüksektir.KazanmakKazanmak
Mueller, pandeminin bireyleri etkilediği çeşitli yollar göz önüne alındığında, istatistiğin tüm hikayeyi anlatmadığından endişe ettiğini söylüyor. Düşüş, pandemiden olumsuz etkilenmemiş olanları daha fazla hesaba katabilir. Örneğin, bazıları evden çalışabildi, finansal istikrara güvendi ve çocuklarına evde eğitim vermek zorunda kalmadı. “Bu demografik farklılıklardan bazıları, insanların pandemiyi nasıl deneyimlediği konusunda gerçekten göze çarpıyor olabilir” diyor. “Daha rafine verilere sahip olduğumuzda, belki herkes için korkunç olmadığını görebiliriz, ancak bazı gruplar için zordu ve bu intihar oranlarına yansıyabilir.”
Mueller, “Gerçekten büyük bir istatistiğe sahip olduğunuzda, ancak içindeki demografiyi göremediğinizde veya onu parçalayamadığınızda, bu, herhangi bir veriyle ilgili birçok yanlış yorumlamaya yol açabilir” diye ekliyor.
İntihar Oranı Sadece Bir Göstergedir
Bir ulusun ruh sağlığını ölçmek için intihar oranına bakabilsek de, dikkate almamız gereken tek istatistik bu değil. Mueller, “Şüpheliyim ki, insanlar bu numarayı ‘Ah, pandemi insanların ruh sağlığı için düşündüğümüz kadar kötü değil’ demek için kullanacak. “Ve elbette intihar sadece bir önlemdir.”
Örneğin, CDC Aralık ayında COVID-19 sırasında aşırı doz ölümlerinin “hızlandığını” ve 12 aylık bir dönemde en yüksek aşırı dozda uyuşturucu ölümlerini kaydettiğini bildirdi.KazanmakAlkole bağlı ölümler de son yirmi yılda yükselişte.Kazanmakve uzmanlar, pandemi sırasında alkolizmin arttığını tespit etti.KazanmakKazanmak
Mueller, madde kullanımı ve aşırı dozla ilgili artan ölüm oranlarının, artık daha fazla insanın zihinsel sağlık sorunlarıyla karşı karşıya olduğuna ve ihtiyaç duyduklarında yardım alamayabileceğine dair sinyaller sunduğunu söylüyor.
Mueller, birinin evini kaybetmesi gibi diğer yaşam olaylarının pandemi sırasında yaşanan sıkıntıya katkıda bulunabileceğini söylüyor. “Araştırma, ekonomik güvensizliğin ve ekonomik zorluğun olağanüstü derecede üzücü olabileceğini ve intihar oranlarıyla bağlantılı olabileceğini gösterdi” diyor. “Bu pandemi sırasında evlerini kaybeden veya ciddi ekonomik güvensizlik yaşayan insanlar için çok endişeliyim. Özellikle hanede çocuk varsa, onların gelecekte iyileşebilme yetenekleri konusunda çok endişeliyim.”
“İster bir aile içi şiddet durumunda evde mahsur kalmaktan kaynaklanan travma, ister sevdiğiniz birini COVID-19’dan kaybetmek olsun,” diye ekliyor, her şey intihar için potansiyel bir risk faktörü olabilir. “Kederin intihara neden olduğunu söylemiyorum. Bunu söyleyemeyiz” diyor. Bununla birlikte, zorlu yaşam deneyimleri duygusal olarak yorucu olabilir. “Ve bazı insanlar için bu, intihar düşünceleri geliştirmeye devam ettikleri anlamına geliyor.”
Nasıl İlerlenir
COVID-19 sayısız yaşamı alt üst ederken, intihar, ön yüzde 5,6’lık düşüşe rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’nde hala on birinci ölüm nedeni olmaya devam ediyor.KazanmakMueller, tüm bunların ters yüzünün cevabımızda yattığını söylüyor.
“Bu pandemide en umutlu olduğum şey, insanların ruh sağlığı hakkında çok daha açık bir şekilde konuşmaya başladığını hissetmem” diyor. İdeal olarak bu, okullarda, sağlık sistemlerinde ve işyerlerinde ruh sağlığı hakkında daha açık konuşmalara taşınacaktır. Hatta bunun politika yapıcılara akıl sağlığı kapsamını genişletmeleri için baskı yapabileceğini umuyor.
Mueller, özellikle okullarda eğitimsel değerlerde ve uygulamalarda değişiklik görmeyi çok istediğini ekliyor. “Eğer [educators and schools] hepsi daha fazla travma bilgisine sahip olabilir ve daha bütünlüklü bir çocuk eğitim felsefesine sahip olabilir” diyor ve meselenin sadece öğrencileri eğitmekle kalmayıp onları hayatın zorluklarıyla desteklemek olduğunu söylüyor, “bu benim umudum.”
Bu makaledeki bilgiler, listelenen tarih itibariyle günceldir; bu, bunu okuduğunuzda daha yeni bilgilerin mevcut olabileceği anlamına gelir. COVID-19 ile ilgili en son güncellemeler için koronavirüs haber sayfamızı ziyaret edin.
Discussion about this post