Büyükanne ve büyükbabalar çeşitli şekillerde ebeveyn olabilirler. Bazıları torunlarına yardım ediyor, zamanla daha fazla sorumluluk alıyor, ta ki bir gün onları etkili bir şekilde yetiştirdiklerini anlayana kadar. Diğerleri daha ani bir şekilde ebeveynliğe geçebilirler – genellikle sosyal hizmetlerden, torunlarının yaşayacak bir yere ihtiyaçları olduğunu söyleyen beklenmedik bir telefon alabilirler.
Her iki durumda ve tüm varyasyonlarında, büyükanne ve büyükbabalar, torunlarına uygun şekilde bakabilmek için statülerini resmileştirmek zorunda kalabilirler.
Büyükanne ve büyükbaba velayeti farklı şekillerde gelir ve bu formların yasal şartları eyaletten eyalete farklılık gösterebilir. Ancak ebeveynlik yapan büyükanne ve büyükbabalar genellikle torunlarıyla aşağıdaki yasal ilişkilerden birine sahiptir.
Vekaletname ile Fiziksel Velayet
Torunlar büyükanne ve büyükbabalarla yaşadıklarında ve büyükanne ve büyükbabalar günlük olarak fiziksel sağlıklarından sorumlu olduğunda, büyükanne ve büyükbabanın “fiziksel velayeti” vardır.Bu durum genellikle bir ebeveyn veya vasi, büyükanne ve büyükbabadan çocuğa geçici olarak bakmasını istediğinde ortaya çıkar. Bu genellikle gayri resmi bir düzenleme olarak yapılır.
Büyükanne ve büyükbabalar, POA olarak da adlandırılan ve özellikle çocuğun ebeveynlerine ulaşılamadığı acil durumlarda, çocuğun tıbbi ve diğer ihtiyaçlarını karşılamak için yasal yetki veren bir vekaletname almalıdır.
Bu, ebeveynin noter tasdikli bir formu imzalatıp mahkemeye sunması kadar basit olabilir. POA, içinde belirtilen bir tarihe kadar veya çocuk artık reşit olmayana kadar yürürlükte kalır. Her iki durumda da ebeveyn, POA’yı istediği zaman iptal etmek için mahkemeye başvurabilir.
Bazı eyaletlerde, gerçek bir vekaletnameyi gereksiz kılabilecek tıbbi onay formları ve eğitim onay formları vardır. Ek olarak, bazı eyaletler, bir ebeveynin nerede olduğunun bilinmeme olasılığına ilişkin hükümler koyar ve büyükanne ve büyükbabaların bir POA veya başka bir onay alabilmeleri için bu yönde beyanda bulunmalarına izin verir.
Koruyucu Ebeveynler Olarak Büyükanne ve Büyükbabalar
Büyükanne ve büyükbabalara, devlet çocukları ebeveynlerinin bakımından çıkardığında koruyucu ebeveyn olarak hizmet etme fırsatı sunulabilir. Bu düzenleme bazen akrabalık bakımı olarak bilinir. Büyükanne ve büyükbabanın fiziksel velayeti vardır, ancak devlet, “yasal velayet” denilen şeyi, yani çocuğun refahı ile ilgili önemli kararlar alma hakkını elinde tutar.
Büyükanne ve büyükbaba, devletten fazla bir gözetim veya yardım almadan çocuğa bakabilir ve buna bazen resmi olmayan akrabalık bakımı denir. Diğer eyaletlerde, büyükanne ve büyükbabaların resmi olarak koruyucu ebeveyn olmak için gereken eğitim ve sertifikalardan geçmeleri gerekebilir.
Büyükanne ve büyükbabalara, diğer koruyucu ebeveynler gibi, bakıcılık için bir maaş ödenir. Çocuğun resmi koruyucu ebeveynleri ise, büyükanne ve büyükbaba da Çocuk Koruma Hizmetleri personelinin ziyaretlerine ve değerlendirmelerine tabidir.
Araştırmalar, çocukların akrabalarının yanına yerleştirildiğinde çocukların gelişme olasılığının daha yüksek olduğunu ve koruyucu yerleştirmelerin kalıcı olma olasılığının daha yüksek olduğunu göstermiştir.
2008’de kabul edilen bir federal yasa, sosyal hizmetlerin, çocuklar devlet gözetimine alındığında yetişkin akrabaları bulmasını ve bilgilendirmesini şart koşuyor. Başarıyla Bağlantıları Destekleme ve Evlat Edinmeyi Artırma Yasası olarak adlandırılan yasa, koruyucu bakıma muhtaç çocukları istekli akraba bakıcılarla birleştirmeyi amaçlıyor.
Bu teşvik edici durumları başarılı kılmak için destek sağlar. Kanun aynı zamanda akrabaların evlat edindikleri çocukları evlat edinmeleri için teşvikler de sağlıyor.
Yasal ve Fiziksel Gözaltı
Torunu üzerinde daha fazla kontrol sahibi olmak isteyen bir büyükanne ve büyükbaba mahkemeye gidebilir ve her ikisi de bir mahkeme kararıyla kurulan fiziksel velayetin yanı sıra yasal velayet isteyebilir. Mahkeme kararı olsa bile, ebeveynler velayeti geri alabilirler, ancak mahkemeye dilekçe vermeleri gerekir. Çoğu durumda, çocuğun velayetinin büyükanne ve büyükbabasında olmasına rağmen, ebeveynlerin ziyaret hakları vardır.
Vesayetin Tanımı
“Veli” terimi, büyükanne ve büyükbaba velayeti biçimlerinin anlamında en geniş varyasyona sahiptir. Vesayet, bazı eyaletlerde yasal velayet için kullanılan bir terim iken, diğer eyaletlerdeki vasilerin, büyükanne ve büyükbabanın bu görevleri yerine getirememesi durumunda bir torun bakımı için başka birine isim verme hakkı da dahil olmak üzere ek hakları vardır.
Genel olarak, çocuk vesayet altındayken ebeveyn ziyaret haklarını elinde tutar.
Benimseme İle İlerlemek
Evlat edinme, ebeveynlik yapan büyükanne ve büyükbaba ile torunları arasında yapılabilecek en kalıcı düzenlemedir. Evlat edinme, ebeveyn haklarını etkili bir şekilde sona erdirecektir. Ayrıca, çocuğun alabileceği koruyucu bakım ödemelerini de sona erdirir, ancak bir torun evlat edinen bir büyükanne ve büyükbaba, evlat edinme sübvansiyonu ve evlat edinme vergisi kredisi veya her ikisi için uygun olabilir.
Torun, evlat edinildikten sonra bile devletten tıbbi bakım almaya hak kazanabilir. Büyükanne ve büyükbabanın velayeti hakkında ayrıntılı bilgi, kısmen Amerikan Barolar Birliği tarafından desteklenen The Grandfamilies State Law and Resource Center’dan edinilebilir.
Discussion about this post