Tai Chi Parkinson Hastalığına Nasıl Yardımcı Olabilir?

Çin’de bir dövüş sanatları biçimi olarak ortaya çıkan Tai Chi, denge ve esnekliği teşvik eden yumuşak, ritmik akıcı hareketlerden oluşan denge temelli bir egzersizdir. Derin nefes almayı içerir ve eklemlere ve kaslara çok az baskı uygulayarak daha az yaralanmaya neden olur. Bu “hareket halinde meditasyon” egzersizi, her yaştan ve zindelik düzeyine uygun, düşük etkili bir aktivitedir.

Faydalar

Çin’de Tai Chi’nin sayısız faydası olduğu düşünülüyor. Bunlar yaşlanmayı geciktirmeyi, esnekliği artırmayı, stres azaltmayı, kas gücünü artırmayı ve kalp hastalığı, yüksek tansiyon, sindirim bozuklukları, artrit, duygudurum bozuklukları, kanser ve Parkinson dahil nörolojik hastalıklar gibi çeşitli hastalıkların tedavisini içerir. Ancak, özellikle Tai Chi’nin Parkinson ile ilgili olduğu düşünüldüğünde, bu iddiaları destekleyecek bilimsel kanıtlar var mı?

Postural instabilite, tremorun aksine geleneksel tedavi ile düzelme olasılığı daha düşük olan Parkinson hastalığının ana semptomlarından biridir. Ne yazık ki, sık sık düşmelere yol açabileceğinden, bu dengesizlik kişinin yaşam kalitesini de önemli ölçüde etkiler.

Araştırma Ne Diyor

2012’de New England Journal of Medicine’de yayınlanan bir çalışma, Tai Chi’nin Parkinson hastalığındaki faydalarını ilk kez gösteren çalışma oldu. Parkinson’lu 195 hasta rastgele 3 gruba ayrıldı. Bir grup haftada iki kez 60 dakika Tai Chi dersi için buluşmuş, ikinci gruba ağırlıklarla direnç çalışması, üçüncü gruba ise oturarak esneme çalışması verilmiştir.

6 ay sonra sonuçlar netleşti. Tai Chi grubundakiler daha esnekti ve dengelerini kaybetmeden veya düşmeden öne ve arkaya doğru eğilebiliyorlardı. Diğer gruplara göre hareketleri de daha yumuşaktı ve yürürken daha uzun adımlar atabiliyorlardı. Ağırlıklarla yapılanlara benzer şekilde, Tai Chi’yi kullananlar daha hızlı yürüdüler, bacak kuvveti arttı ve oturur pozisyondan daha hızlı kalkabildiler. Bununla birlikte, en şaşırtıcı gelişme, Tai Chi uygulayanların diğer iki gruptaki deneklerin sayısının yarısından daha az düşmesiyle düşme sayısındaydı. İlginç bir şekilde, Tai Chi grubu daha kontrollü hareketle sonuçlanan stratejileri benimseyebildikleri için daha az diskinezi yaşadılar.

Tüm bu gelişmeler, çalışmanın tamamlanmasının ardından üç ay boyunca devam etti. Yazarlar şu sonuca varmışlardır: “Klinik olarak, bu değişiklikler, öne doğru uzanarak bir dolaptan nesneleri almak, oturur pozisyondan ayakta durma pozisyonuna (ve ayaktayken oturur pozisyona) geçiş ve yürüme gibi günlük yaşam fonksiyonlarını etkili bir şekilde yerine getirme potansiyelinin arttığını göstermektedir. düşme olasılığını azaltıyor.”

Bu hastalığın motor semptomlarının ötesinde, hastaların yaşam kalitesini gerçekten etkileyebilecek motor olmayan belirtiler vardır. 2014 yılında yapılan bir pilot çalışma, bu yönlerden bazılarında Tai Chi’nin faydalarını araştırdı. Bir grup haftada üç kez 60 dakikalık Tai Chi derslerine katılırken, diğer grup kontrol olarak görev yaptı. Çalışmanın tamamlanmasının ardından, biliş, özellikle dikkat ve işleyen bellek ölçümlerine baktıklarında bir miktar iyileşme olmasına rağmen, istatistiksel anlamlılığa ulaşmadığını buldular. Bununla birlikte, hastaların yaşam kalitesi hakkındaki raporlarında, özellikle hastalıklarını algılamalarında ve duygusal iyilik hallerinde önemli bir iyileşme oldu. Bu çalışma, örneklem büyüklüğü ile sınırlıydı (sadece 21 katılımcı kayıtlıydı), ancak daha fazla çalışma ihtiyacını destekleyerek bazı vaatler gösterdi.

Peki, fitness rutininize Tai Chi’yi eklemeli misiniz? Bu egzersizin nazik ve meditatif niteliğine ve özellikle Parkinson hastalığında kullanımının bilimsel desteğine dayanarak, onu fiziksel pratiğinize dahil etmek için bir vaka yapılabilir.