Öğrenme güçlüğü çeken öğrenciler ve diğer zorluklar, uyarlanabilir davranış becerilerini uygulamaktan yararlanır. Uyarlanabilir davranış, öğrenme güçlüğü olan ve olmayan kişilerin bağımsız olarak yaşamak ve günlük yaşamda iyi işlev görmek için ihtiyaç duyduğu yaşa uygun davranışları ifade eder.
Bu tür davranışlar aynı zamanda sosyal yeterlilik, bağımsız yaşam, uyarlanabilir davranışsal işlevsellik, bağımsızlık veya yaşam becerileri olarak da bilinir. Tüm çocukların yetişkin olarak toplumun üretken üyeleri olabilmeleri için bu davranışları benimsemeleri gerekir.
Uyarlanabilir davranışlar, tımar etme, giyinme, tehlikeden kaçınma, güvenli gıda işleme, okul kurallarına uyma, parayı yönetme, temizlik yapma ve arkadaş edinme gibi gerçek yaşam becerilerini içerir. Uyarlanabilir davranış aynı zamanda çalışma, sosyal becerileri uygulama ve kişisel sorumluluk alma becerisini de içerir.
Uyarlanabilir davranış
Uyarlanabilir davranış değerlendirmeleri genellikle öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin değerlendirmelerinde kullanılır. Bu değerlendirmeler, hem okulda hem de hayatta başarı şanslarını artırmak için bu öğrencilerde hangi davranışsal güçlü ve zayıf yönlerin ele alınması gerektiğini belirlemeye yardımcı olabilir.
Uyarlanabilir davranış genellikle ebeveynler, öğretmenler, sosyal hizmet uzmanları, öğrenciler (mümkün ve uygun olduğunda) veya yetişkin öğrenciler tarafından doldurulan anketler kullanılarak değerlendirilir. Uyarlanabilir davranış, çocuğun belirli bir becerideki fiili performansına ilişkin gözlemlere dayalı olarak da değerlendirilebilir.
Öğrenme güçlüğü çeken öğrencilerin uyarlanabilir davranışları öğrenmek için özel olarak tasarlanmış öğretime ihtiyaç duyması nadir görülen bir durum değildir. Bu talimat, bu öğrencilerin, tümü önemli uyarlanabilir davranışlar olan planlama, organizasyon becerileri ve çalışma becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmaya odaklanacaktır.
Çocuğunuz Uyum Sağlamadığında
Çocuklar yaşlandıkça, giderek daha karmaşık uyarlanabilir davranışlarda bulunabilmelidirler. Bir anaokulu öğrencisi spor ayakkabılarını bağlama sanatını uygularken, dördüncü sınıf öğrencisi öğle yemeği parasını okula getirme becerisini öğrenebilir.
Yedinci sınıf öğrencisi, çamaşır yıkamak veya mutfak zeminini paspaslamak gibi ev işlerini tamamlayabilir. Bir lise öğrencisi yemek hazırlayabilir, araba kullanabilir veya toplu taşıma kullanabilir.
Çocuğunuz uyum sağlayıcı davranışlar konusunda yaşıtlarının gerisinde görünüyorsa, sorunun kaynağını bulmak için araştırmanız önemlidir.
Çocuğunuzun öğrenme güçlüğü var gibi mi görünüyor veya çocuğunuz uyum sağlayan davranışlarda ustalaşma fırsatından yoksun mu? Başka bir deyişle, siz ve çocuğun hayatındaki diğer yetişkinler çocuk için çok fazla şey mi yapıyorsunuz?
Örneğin bir ebeveyn, ilkokulun üst sınıflarındaki oğlunun ayakkabılarını nasıl bağlayacağını bilmediğini çünkü ona hiç öğretmediğini itiraf etti. Bunun yerine, yaşıtlarının önünde hiç öğrenmediği için utanmasın diye ona cırt cırtlı ayakkabılar aldı.
Bir hata yaptığını ve çocuğunun temel görevleri tamamlamak için ona çok fazla güvendiğini fark eden anne, çocuğuna daha fazla sorumluluk verdi. Öğle yemeğini okula getirmesini ve ödevini unutmamasını hatırlatmayı bıraktı ve o çok başarılı oldu. Bu görevleri baştan sona tamamlayabilecek kapasitedeydi.
Bugün çoğu çocuğun, çocukların fabrikalarda çalıştığı, çiftliklere yöneldiği ve başka zor görevler üstlendiği 100 yıl önceki çocuklara göre daha az sorumluluğu var. Günümüzde toplum çocuklara karşı daha koruyucu olsa da çözüm gençleri tüm sorumluluklardan mahrum bırakmak değildir. Ebeveynler ve bakıcılar, çocuklara yaşlarına uygun görevler vererek, öğrenme güçlüğü olsun ya da olmasın, çocukların uyumlu davranışlarda bulunma olasılıklarını artırabilir.
Discussion about this post