Osteofit (Kemik Spur) Nasıl Gelişir?

Bir osteofit, aynı zamanda bir kemik mahmuzu olarak da adlandırılan pürüzsüz bir kemik büyümesi veya birikimidir. Zamanla yavaş büyürler ve genellikle hiçbir belirti göstermezler. Osteofitler, diğer yapılara çarparlarsa veya eklemdeki hareketi kısıtlayacak kadar büyürlerse ağrıya neden olabilirler.

Osteofitlere bazen osteokondral nodüller, osteokondrofitler ve kondro-osteofitler de denir.

Artritte Osteofitler

Osteofitler genellikle dejenerasyon belirtileri gösteren eklemlerde gelişir. En yaygın artrit türü olan osteoartrit ile ilişkilidirler.Onların varlığı, osteoartriti diğer artrit tiplerinden ayırmaya hizmet edebilir.

Osteoartrit, kıkırdağın bozulmasını içerirken, eklemde kemik mahmuzları oluşturmayı da içerebilen subkondral kemiğin yeniden şekillenmesi de vardır.

Osteofitlerin Oluşumu

Teknik olarak konuşursak, bir osteofit, kemikleri kaplayan ve yeni kemiği oluşturan hücreleri içeren periosteumdaki öncü hücrelerden kaynaklanan fibrokıkırdak başlıklı bir kemik büyümesidir. Dönüştürücü büyüme faktörü β onların gelişiminde rol oynar.

Hasarlı bir eklemde kalan kıkırdak eklemin başka bir yerinde kıkırdak kaybı olduktan sonra tamir etmeye çalıştığında bir osteofit gelişir. Kıkırdak kaybının olduğu eklem kompartmanında oluşmaya eğilimlidir, bu da lokalize bir olay olduğunu düşündürür. Osteofit oluşumu hasarlı eklemi stabilize eder.

Bununla birlikte, tam olarak nasıl oluştukları ve oluşumlarını neyin harekete geçirdiği tam olarak anlaşılmamıştır. Açık kıkırdak hasarının olmadığı durumlarda da osteofitler gelişebilir.

Osteofit Oluşumunun Yeri

Marjinal osteofitler herhangi bir eklemin çevresinde veya kenarında gelişebilir. Merkezi osteofitler en çok kalça ve dizde belirgindir.

Osteofitler ayrıca sırt veya boyun ağrısı ile ilişkili oldukları ve dejeneratif artritin (osteoartrit) ortak bir işareti olarak kabul edildikleri omurga bölgesinde bulunabilir.

Omurgada, bir osteofit veya kemik çıkıntısı, nöroforamenlerde (her omurun solundaki ve sağındaki sinirlerin omurilikten diğer kısımlara geçmesine izin veren boş alan) sinir sıkışmasına (omurilik veya sinir köklerinin sıkışmasına) neden olabilir. vücudun).

Bu durumdaki duyusal semptomlar, etkilenen omurilik sinir kökünün hizmet ettiği ekstremitede ağrı, uyuşma, yanma ve iğne batmalarını içerir. Motor semptomlar, vücudun ilgili bir bölümünde kas spazmı, kramp, güçsüzlük veya kas kontrolünün kaybını içerir.

Risk faktörleri

Bazı faktörler ve koşullar osteofit oluşumuna katkıda bulunabilir. Bunlar şunları içerir:

• Artan yaş
• disk dejenerasyonu
• Eklem dejenerasyonu

• Spor yaralanması veya diğer eklem yaralanması

• Kötü duruş
• Genetik
• Konjenital iskelet anormallikleri

Teşhis

Eldeki osteofit oluşumu, proksimal interfalangeal eklem (PIP), distal interfalangeal eklem (DIP) ve birinci karpometakarpal eklemin (CMC) fizik muayenesiyle teşhis edilebilir. Basitçe ele alındığında, fizik muayene sırasında bir yumru veya yumru görülebilir.

Diğer eklemler için, bir osteofit varlığı, X-ışınları, manyetik rezonans görüntüleme (MRI) veya bilgisayarlı tomografi (BT) taraması gibi görüntüleme çalışmaları kullanılarak teşhis edilebilir.

50 yaşın üzerindeki herkese X-ışınları uygulansaydı, çoğu osteofit oluşumuna dair bazı kanıtlar gösterecekti. Yine de, çoğu osteofit herhangi bir semptom üretmez.

Osteofitlerin Tedavisi

İlişkili semptomlar yaşanmadıkça, tek başına bir osteofitin varlığı klinik olarak anlamlı değildir. Tedavi yöntemleri şunları içerebilir:

• Fizik Tedavi
• Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID’ler)
• Analjezikler (ağrı kesiciler)
• steroid enjeksiyonları
• Cerrahi: Omurgada, sinir sıkışmasının doğrudan dekompresyonu için veya osteofit tarafından sıkışmayı azaltmak için spinal kanal genişliğini artırmak için bir osteofitin çıkarılması gerekli olabilir.

Tipik olarak, önce konservatif tedavi denenir. Cerrahi, şiddetli semptomları olan kişiler için ayrılmıştır. Aktivite, bir osteofit ile ilişkili ağrıyı artırma eğilimindedir, dinlenme ise ağrıyı azaltmaya yardımcı olur.