Okulda Zorbalık Nasıl Durdurulur

Birçok ebeveyn, zorbalığın ortaokul veya lise ile sınırlı bir sorun olduğunu varsaysa da, daha anaokulunda başlayabilir ve ikinci veya üçüncü sınıfta okul kültürüne sağlam bir şekilde yerleşebilir. Zorbalıkla karşılaşan bir ebeveynseniz, davranışın çocuğun okul hayatının fiili bir parçası haline gelmeden önce durdurulması için sağlam bir duruş sergilemeniz gerekir.

Zorbalığı Tanımlamak

Tanımı basittir: Zorbalık, korkutmak veya eziyet etmek için tasarlanmış herhangi bir saldırgan davranıştır. İtme veya vurma gibi fiziksel veya lakap takma veya dedikodu yayma gibi sözlü olabilir. Küçük çocuklarda, zorbalık, diğerlerini bir bireyi dışlamaya teşvik ederek veya diğerlerinin bariz bir şekilde dışlandığı klikler oluşturarak dışlamayı da içerebilir.

Siber zorbalık, küçük okul çocuklarında daha az yaygın olsa da, çevrimiçi zorbalığı yöneten aynı davranışlar gerçek hayatta da sergilenmektedir.

İstatistikler ürkütücü. 2012 yılında BMC Halk Sağlığı dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, anaokulu ve ilkokuldaki çocukların %13’ü zorbalığın kurbanı olurken, %11’i zorba olduğunu kabul ediyor. Ek bir %4’lük bir kısım da kurban-zorbalar olarak tanımlanabilir ve bunların çoğu daha sonraki yaşamlarında yanlış yönlendirilmiş bir kendini koruma biçimi olarak zorbalığa dönüşecektir.

Neden Çocuklar Zorba

Zorbaların en çok hedef aldığı çocuklar, engelli, obez veya okul ödevlerinde veya arkadaş edinmede daha az becerikli olan çocuklardır. Sosyal hakimiyet kurmak için, bir zorba, genellikle alay etme kisvesi altında, bir çocuğu istismar için hedeflemek için alışılmadık bir isimden biraz daha fazlasına ihtiyaç duyacaktır. Bu arada diğer çocuklar, ya toplumsal kabul görmeye hevesli oldukları ya da dışlanmaktan korktukları için katılacaklardır.

Olağandışı olandan korkmak bazen çocukların kendilerinin anlamadığı güvensizlikleri gizlemek için saldırgan davranışlar sergilemesine neden olabilir. Bu tür davranışlar, aynı önyargıları sergileyen veya çatışmayı çözmenin bir yolu olarak saldırganlığı kullanan ebeveynler tarafından pekiştirilebilir.

Ebeveynler Neler Yapabilir?

Okul bahçesindeki zorbalığı, çocukların eninde sonunda aşacakları bir “aşama” olarak reddetmek yerine, ebeveynler, küçük çocukların kendilerini riske atan korku, endişe ve güvensizliğin üstesinden gelmelerine yardımcı olarak bu davranışları değiştirme konusunda eşsiz bir fırsata sahiptir.

Yardım etmek için yapabileceğiniz altı şey var:

Örnek Liderlik

Birçok ebeveyn, zorbalığı yeterince ciddiye almaz ve bazı davranışları diğerleri kadar “kötü değil” diyerek reddeder. Bu argümanların sizi yönlendirmesine izin vermeyin. Bu tür davranışlar göz ardı edilirse, küçük çocuklar kendilerine zorbalık için zımni izin verildiğine inanacaktır. Öğretmenler, grupları ayırarak, okul projeleriyle etkileşime girmeyen çocukları eşleştirerek ve düzenli olarak sınıf koltuklarını değiştirerek, dışlama gibi şeyler için bile harekete geçebilir.

Uyarı İşaretlerini Arayın

Bir çocuk zorbalık kurbanıysa, ilk uyarı işareti genellikle davranış değişikliği olacaktır. Bu, geri çekilmeyi, ani saldırganlık veya öfke göstermeyi, yaramazlık yapmayı veya okula gitmekte isteksiz olmayı içerebilir. Çocuğunuz bir zorbaysa, ipuçlarını anlamak daha zor olabilir, ancak zorbanın, genellikle davranışın ne kadar kaba olduğunun farkında olmadan başkaları hakkında aşağılayıcı ve övünen sözler söylediğini duymak nadir değildir.​

Zorbalığın Ne Olduğunu Açıklayın

Küçük çocuklar, başka bir çocuğa vurmanın veya itmenin yanlış olduğunu anlar. Alay etmek bile içgüdüsel olarak incitici olduğunu bildikleri bir şeydir. Ancak çocuklar bu davranışlara yaklaşımlarında hem bilgili hem de bilgisiz olabilirler. Bir yandan, alay etmeyi “şaka yapmak” olarak reddedebilir ve diğer yandan dışlama gibi diğer incitici davranışların nasıl olabileceğini kavrayamazlar. Çocuğunuzun hem doğrudan hem de gizli olarak zorbalığın tüm biçimlerini anlamasına yardımcı olun.

Çocuğunuzla Bağlantıda Kalın

Çocuğunuzun sınıf arkadaşları ve okul hayatı hakkında ne kadar çok şey bilirseniz, çocuğun davranışlarında veya etkileşimlerinde herhangi bir değişiklik fark etme olasılığınız o kadar artar. Buna hem zorbalığa uğrayan çocuk hem de zorbalık yapan çocuk dahildir. Her gün günün olaylarını tartışmaya dikkat edin ve sadece çocuğun ne söylediğine değil, konuşmada nelerden kaçınabileceğine de dikkat edin.

Empatiyi Teşvik Edin

Küçük çocuklar, bağlantı kurma konusunda benzersiz bir yeteneğe sahiptir. Çatışmayı yönetebilen ve kötü davranışları haklı çıkarabilen yetişkinlerin aksine, beş, altı veya yedi yaşındaki çocuklar eylemi ve sonucu daha basit bir şekilde görürler.

Çocuğunuz bir zorbaysa, ayakkabı diğer ayağında olsaydı nasıl hissedeceğini sorun. Çocuğunuz zorbalığa maruz kalıyorsa, bazı çocukların yaramazlıklarının neden etkili bir şekilde “onları kurtarabileceğini” anlamalarına yardımcı olun ve ne garip ne de suçlanabilir olmadıklarını onaylayın.

Zorbalık Görürlerse Ne Yapacaklarını Söyleyin

Bir başkası misilleme korkusuyla zorbalığa maruz kalıyorsa, çocuklar genellikle dahil olmak istemezler. Onlara hareket etmemenin aslında davranışı onaylamakla aynı şey olduğunu öğretin. Bir çocuk, bir zorbalığı bildirmenin “dayaklaşmak” olmadığını, sadece başkalarının incinmesini önlemenin bir yolu olduğunu anlamalıdır. Çocuğunuza, bu tür davranışları size veya bir öğretmene bildirmesi gerektiğini söyleyin, böylece bir yetişkin müdahale edebilir.

Okul yetkilileri harekete geçmezse, endişelerinizi aile-öğretmen derneğine bildirin veya yerel okul yönetim kuruluna resmi bir şikayette bulunun. Zorbalık olaylarının ayrıntılı bir taslağını ve iddialarınızı destekleyebilecek diğer bilgileri ekleyin. Sonunda, nasıl davrandığınız, bir çocuğun sessizce acı çekmesine izin verilip verilmeyeceğini belirleyebilir.