Multipl Skleroz Belirtisi Olarak Kaşıntı

Kaşıntı, birçok multipl skleroz (MS) semptomundan sadece biridir, ancak altta yatan neden, cildin iltihaplanmasıyla ilişkili diğer kaşıntı vakalarından farklıdır.

MS ile kaşıntı, hastalığın ayırt edici özelliği olan sinirlerin demiyelinizasyonunun bir tezahürüdür. MS tedavisinde kullanılan reçeteli ilaçlar da kaşıntıya neden olabilir veya kaşıntıya neden olabilir.

Belirtiler

MS ile ilgili kaşıntı tipik olarak paroksismaldir, yani aniden başlar ve durur. Bu özellik, kaşıntının diğer sayısız olası nedeninin aksine, MS’nin olası suçlu olduğuna dair önemli bir ipucu sunar.

Vücudun her iki tarafında aynı yerde kaşıntı, bu semptomun muhtemelen MS ile ilgili olduğuna dair başka bir ipucudur. MS ile ilgili nöropatik kaşıntı, her yerde kaşıntı hissetmek yerine genellikle vücudunuzun belirli bölgelerinde ortaya çıkar.

Kaşıntı hissi, genellikle her iki tarafı da içeren, vücudunuzun hemen hemen her yerinde ortaya çıkabilir. Örneğin, her iki kol, bacak veya yüzünüzün her iki tarafı tutulmuş olabilir. Ancak bazen, kaşıntı tek bir bölgeyle, genellikle bir kol veya bacakla sınırlı olabilir.

Kaşıntılı hissetme nöbetleri günde altı kez veya daha fazla olabilirken, genellikle sadece birkaç saniye ile dakikalar arasında sürer. Kısa olmalarına rağmen, özellikle geceleri yaşıyorsanız, bu bölümler çok yoğun ve rahatsız edici olabilir.

Kaşıntılı bölgede kızarıklık veya şişlik olmaz, ancak bölgeyi kaşımak kırmızıya dönüşebilir.

Bazı insanlar, yanma veya karıncalanma hissi ile birlikte kaşıntı gibi anormal hislerin bir kombinasyonunu yaşarlar. Ek olarak, kaşıntı nöbetlerinizin belirli koşullar tarafından tetiklendiğini fark edebilirsiniz.

nedenler

Derideki iltihaplanma nedeniyle ortaya çıkan sivrisinek ısırığı veya egzamaya bağlı kaşıntıdan farklı olarak, MS’in neden olduğu kaşıntı hissi, beyinden gelen anormal sinir sinyalleri nedeniyle ortaya çıkar. Bu fenomene nöropatik kaşıntı denir.

Diğer MS semptomlarının çoğu gibi, MS’li kişilerde nöropatik kaşıntıya neden olan yanlış iletişim, beyninizdeki ve/veya omuriliğinizdeki sinirlerin demiyelinizasyonundan kaynaklanır.

Sinirlerinizi saran koruyucu miyelin tabakasının kaybı, sinirlerinizin teklemelerine neden olur ve bu da ani kaşıntıya ve karıncalanma, yanma veya karıncalanma hissi gibi diğer anormal duyumlara yol açabilir.

Isı, MS ile ilişkili kaşıntı için yaygın bir tetikleyicidir ve bazı hareketler de bir büyüye neden olabilir.

Ek olarak, Copaxone (glatiramera), Lemtrada (alemtuzumab), Tecfidera (dimetil fumarat) ve Tysabri (natalizumab) dahil olmak üzere bazı hastalığı değiştirici tedaviler potansiyel olarak yan etki olarak kaşıntıya neden olabilir.

MS ilacınıza karşı genel kaşıntı, kurdeşen ve/veya kızarıklığa neden olabilecek alerjik bir reaksiyon da mümkündür. Alerjik bir reaksiyondan şüpheleniyorsanız, derhal sağlık uzmanınızı arayın.

Dudaklarınızda, yüzünüzde veya dilinizde şişme veya nefes almada zorluk yaşarsanız acil tıbbi yardım alın.

Tedavi

İyi haber şu ki, kaşıntı nöbetleri gibi paroksismal semptomlar genellikle bir MS nüksetmesine işaret etmez. Ancak bu semptom günlük aktivitelerinizi etkileyebilir ve yaşam kalitenizi düşürebilir.

Ek olarak, kaşıma, cilt enfeksiyonu veya yara izi gibi başka sorunlara da yol açabilir. Bu durumlardan herhangi biri sizin için geçerliyse, mümkün olan en kısa sürede tedaviye başvurmanız önemlidir.

Sizi kaşınmaktan alıkoyan davranışsal tedaviler ve kaşıntılı bölgeleri kapatan giysiler giymek gibi basit önlemler genellikle yardımcı olur.

Etkili tıbbi tedavi ile, her zamanki kaşıntı hissi atakları tekrarlamaz. Reçetesiz veya reçeteli kortikosteroidler de dahil olmak üzere topikal tedavilerin nöropatik kaşıntı için yararlı olmadığını unutmayın çünkü sorunun kökü cildinizden ziyade sinirlerinizdir.

Kaşıntı rahatsız edici, sinir bozucu ve rahatsız edici olabilir, çünkü özellikle yaygın ev ilaçları ve reçetesiz satılan ilaçlar tipik olarak hiçbir rahatlama sağlamaz.

Sertleşmek için cazip gelebilseniz de, sık veya kalıcı kaşıntı yaşıyorsanız sessizce acı çekmeyin. Bu semptomun MS veya başka bir durumla ilgili olup olmadığını belirlemek için sağlık uzmanınıza danışın.

Nedeni belirledikten sonra, etkili bir tedavi stratejisi tasarlamak için birlikte çalışabilirsiniz.