Çocuklar birçok nedenden dolayı birbirleriyle kavga ederler. Ebeveynler ve sağlayıcılar, genellikle, ne zaman kendi yolunda gitmesine izin vereceklerini ve ne zaman müdahale edip harekete geçeceklerini bilmek gibi zor bir göreve sahiptirler. Çocuklar, özellikle de kardeşler, en aptalca nedenlerle kavga edebilirler, ancak bu, küçük çocukların zihninde bir dostluk yapıcı veya kırıcı olabilir. Anlaşmazlıklara sahip olmak çocuk gelişiminin bir parçasıdır, ancak ebeveynlerin ve sağlayıcıların, çocukların kavga etmesini en aza indirmeye veya engellemeye yardımcı olmak için yapabilecekleri şeyler vardır.
Kardeş Kavgasını Azaltma Yolları
Aşağıda, çocukları kavga ederken ebeveynler için bazı ipuçları verilmiştir:
Problem Çözmeyi Öğretin
Çok küçük çocuklar bile adaletin ve kavga etmemenin temel konularını anlayabilir. Çocuklarla kavga etme ve bir sorunun çözülebileceği diğer yollar hakkında konuşun.
Bir sorunu çözmek için her zaman neyin yapılıp neyin yapılamayacağına ilişkin temel kuralları belirleyin.
Örneğin, bağırmak, ağlamak veya vurmak, kesin problem çözme hayır-hayırlarıdır. Fikir bulmalarını isteyin ve sonra denemelerine izin verin. Çözümlerine şaşırabilirsiniz ve en iyi neyin işe yaradığını biliyor olabilirler.
Övgü ve Olumlu Takviye Kullanın
Övgü ve olumlu pekiştirme, olumlu çocuk davranışları oluşturmaya yardımcı olmada harikalar yaratır.Kilit nokta, kavgayı görmezden gelmek ve daha sonra nazik, olumlu veya yardımcı bir şey yaparken yakalandıklarında dikkatleri üzerine çekmektir. Çocuklar, iyi davranışların, olumsuz davranışlardan daha fazla dikkat çektiğini çabucak anlarlar.
Olumlu Bir Rol Modeli Olun
Yetişkinler arasında düzenli olarak gözlemlediklerinde çocukların kavga etmemelerini ve çekişmemelerini bekleyemezsiniz. Ebeveynler, başkalarıyla nasıl işbirliği yapacakları ve iyi geçinecekleri konusunda rol model olarak hizmet etmelidir.Her zaman beklenen davranış örneğini ayarlayın. Unutmayın, çocuklarınız izliyor!
Baskı Altında Sakin Olun
Çocuklar, kızgın olduklarında, bir şeye katılmadıklarında veya gücendiklerinde yetişkinlerin nasıl davrandıklarını ve hareket ettiklerini izlerler. Baskı altında sakin olmak ve özdenetim sergilemek olumlu bir örnek teşkil eder. Yetişkinler, kendilerini kızgın veya kızgın hissettikleri durumlar ve sakinleşmek için ne gibi adımlar attıkları hakkında çocuklarla konuşmalıdır.
Tepkilerinizi İzleyin
Yetişkinler bağırır, utanır, utanır veya öfkeli ya da güçlü sözler söylerse, sonuç aslında çocuk kavgalarının can sıkıcı çocuk davranışlarının tekrar ortaya çıkması olabilir. Yukarıdakilere benzer cezalar, çocuğun öfke duygularını tırmandırabilir ve daha fazla harekete geçmesine neden olabilir.
Dikkat Etmeyin
Çoğu çocuk kavgası anlamlı değildir ve kendi başlarına çabucak biter. Yetişkin müdahalesi, çocukların kendi kendilerine çözme sürecini geciktirir.
Kavga etmek çoğu zaman çocukların dikkat çekmesinin bir yoludur ve bazı çocuklar için olumsuz ilgi, hiç ilgi görmemekten iyidir.
Yetişkinler kavgayı görmezden gelir ve evde ya da mekanda bir “orta sahne” olmasına izin vermezlerse, bunu yapmak için daha az neden olur. Bir fikir, evinizde ayrı bir oda veya alan “dövüş odası” olarak ilan etmektir. Çocuklarınız veya çocuklarınızın arkadaşları ne zaman kavga ederse, onlara onu “dövüş odasına” götürmelerini ve işe yarayana kadar dışarı çıkmamalarını söyleyin.
Herkese Aynı Davranmak
Bir yetişkinin içine düşebileceği en hızlı tuzak, kavgayı kimin başlattığını ve kimin neyi, sonra da artan soruna neyin neden olduğunu söylediğini araştırmaya çalışmaktır. Taraf tutmak veya cezayı farklı şekillerde vermek, kurbanları ve zorbaları etiketlemek için zemin hazırlar. Çoğu durumda, ceza aynı olmalıdır: istisna yok. Yine amaç, mücadeleyi mücadeleden çıkarmak ve bir dövüşü “kazanmak” veya “kaybetmek” için her türlü girişimi ortadan kaldırmaktır.
Dövüş Durumlarını En Aza İndirin
Çocukların kavga etme nedenlerini düşünün ve bu durumları ortadan kaldırmak için elinizden geleni yapın. Gençlerin yorgun veya aç oldukları ya da sadece kötü bir gün geçirdikleri zamanlar gibi en kötü durumda olduklarını bilin ve olası dövüş alanlarını en aza indirin.
Çocuklar, nasıl davranırlarsa davransınlar, eşit olarak sevildiklerini ve özel olduklarını bilmeye ihtiyaç duyarlar, ancak bir yetişkin olarak, en iyi olduklarında en mutlu hissettiğinizi. Bazen bir çocuğun ihtiyacı olan tek şey sarılmaktır.
Discussion about this post