Çocuklara Daha Fazla Cesaret Sahibi Olmayı Nasıl (ve Neden) Öğretirsiniz?

Son birkaç yılda, “kum” çocuk gelişimi ve eğitim çevrelerinde moda haline geldi. Psikolojide, cesaret, bireyin tutkusuna, motivasyonuna ve belirli bir hedefe ulaşma kararlılığına dayanır. Amerikan Psikoloji Derneği, en iyiyi basitçe yeterince iyi olanlardan ayıran şeyin cesaret olduğunu belirtir.

Pennsylvania Üniversitesi’nde psikolog, ünlü TED konuşmacısı ve Grit: The Power of Passion and Perseverance’ın çok satan yazarı Angela Duckworth, ilk olarak yedinci sınıf matematik öğretmeni olarak kumu incelemeye başladı. 2007’de kum üzerine çığır açan bir çalışma yayınladı ve şu anda bu konuda önde gelen bir uzman olarak kabul ediliyor.

Duckworth’un araştırması, akademik ve yaşam yörüngelerinde uzun vadeli başarı gösteren öğrencilere odaklandı. Zekanın yanı sıra özdenetim, güven ve hırsın bir kombinasyonunun, zekadan ziyade olumlu bir sonucun en güvenilir tahmincileri olduğunu buldu.Örneğin, heceleme yarışmasını kazanan çocuklar, akranlarından daha zeki değillerdi; sadece kelimeleri incelemek için çok daha fazla çalıştılar.

Nispeten sabit olan IQ’nun aksine, kum, herkesin geliştirebileceği bir beceri türüdür.Bazı çocuklar doğal olarak diğerlerinden daha fazla cesarete sahip olabilir, ancak çocuğunuzun azim ve azim geliştirmesine yardımcı olmak ve başarılı olmalarına yardımcı olmak için yapabileceğiniz çok şey var.

How Children Succeed kitabının yazarı Paul Tough, “cesaret, azim, öz kontrol, iyimserlik, minnettarlık, sosyal zeka, zevk ve merak” gibi becerileri geliştirmenin IQ’dan daha önemli olduğunu kabul ediyor. eğer ebeveynleri onlara üstesinden gelmek ve üstesinden gelmek için yeterli zorluk sağlayabilirse, hem sıkıntıların hem de başarısızlığın bir çocuğun gelişimi için çok önemli olduğunu savunuyor.

Peki, çocuğunuzun daha fazla cesaret geliştirmesine yardımcı olmak için ne yapabilirsiniz?

Çocuğunuzun Bir Tutku Bulmasına İzin Verin

Çoğu küçük çocuğun bir “tutku” yoktur, ancak bu ilk yıllarda ilgilerini geliştirmelerine yardımcı olabilirsiniz. Ve çocuklar büyüdükçe, kendi seçtikleri bir ilginin peşinden gitmelerine izin vermek, onları başarı için gereken sıkı çalışmaya ve azim göstermeye motive etmeye yardımcı olacaktır. Bir ebeveyn aktiviteyi seçerse, çocuğun kendini bağlı hissetme olasılığı daha düşüktür ve başarılı olmak için çok çalışmak istemeyebilir.

Çocukları Konfor Alanlarının Dışındaki Aktivitelere Yerleştirin

Ebeveynler, çocuklarını zorlayıcı olabilecek aktiviteleri denemeye ve sürdürmeye teşvik etmelidir. Çocukları yeni şeyler denemeye teşvik etmek, onlara her şeyi yapabileceklerini kanıtlama şansı verir.

Pek çok insan bir beceride iyi ya da iyi değillerse bunun nedeninin bu şekilde doğduklarına inanabilir. Bu inançla ilgili sorun, birçok çocuğun hemen başarılı olmazlarsa bazı şeylerden kolayca vazgeçmesine yol açmasıdır. Duckworth, çocuğunuza en az bir zor şeyin peşinden gitme fırsatı vermenizi önerir; pratik yapmak için disiplin gerektiren bir aktivite. Gerçek aktivite, çaba ve onunla birlikte gelen öğrenme deneyimi kadar önemli değildir.

Çocuğunuzun Sinirlenmesine İzin Verin

Ebeveynler, çocuklarının mücadele ettiğini görmekten nefret eder, ancak risk almak ve mücadele etmek, çocukların öğrenmesi için önemli bir yoldur. Çocuğunuz ustalaşması zor bir beceri, aktivite veya sporla uğraşırken, araya girme ve onları “kurtarma” dürtüsüne karşı koyun ve ilk rahatsızlık belirtisinde bırakmasına izin vermeyin. Kendi kaygı seviyenize dikkat edin. Çocuğunuzun üzüntü veya hayal kırıklığı duygularından korkmayın; dayanıklılıklarını bu şekilde geliştirirler.

Çocuğunuzun işler sinir bozucu hale geldiği anda pes etmesine izin vermek, onlara mücadele etmenin çok çalışmanın bir parçası olmadığını öğretir. Ve eğer vazgeçerlerse, bu mücadeleleri çalışarak geçirmiş olsalar ne kadar büyük bir büyüklüğün olabileceğine asla tanık olamazlar.

Öyleyse, çocuklarınızın tüm aktiviteleri, hatta sızlanıp ağladıkları aktiviteleri bile takip etmelerini sağlamalı mısınız? Bir uzlaşma, tüm aktiviteleri sezonun veya seansın sonuna kadar bitirmeyi denemek olabilir. Çocuğunuz tekrar kaydolmamayı seçerse, buna izin verin. Önemli olan, yeni bir şey öğrenme sürecinin doğal bir parçası olan rahatsızlıktan kurtulmalarıdır.

Büyüme Zihniyetini Modelleyin

2013 TED Konuşmasında Duckworth, çocuklarda cesareti artırmanın en iyi yolunun Stanford profesörü ve Mindset: The New Psychology of Success kitabının yazarı psikolog Carol Dweck’in “büyüme zihniyeti” dediği şeyi öğretmek olduğunu söyledi.

Büyüme zihniyetinde öğrenciler, yeteneklerinin ve yeteneklerinin çaba, iyi öğretim ve sebat yoluyla geliştirilebileceğini anlarlar.Büyüme zihniyetinin tersi, sabit bir zihniyettir. Sabit bir zihniyete sahip çocuklar, belirli bir miktarda beyin ve yeteneğe sahip olduklarına inanabilirler ve bunu hiçbir şey değiştiremez.

Büyüme zihniyeti, çocuklar için model aldığımız dil ve davranışlar aracılığıyla yetişkinler tarafından şekillendirilir. Büyüme zihniyetini teşvik etmek için, kendi düşüncenize ve sözleriniz ve eylemleriniz aracılığıyla çocuklarınıza gönderdiğiniz mesajlara dikkat edin. Çocukları akıllı oldukları için övmek, başarının nedeninin doğuştan gelen yetenek olduğunu gösterirken sürece odaklanmak, çabalarının başarıya nasıl yol açtığını görmelerine yardımcı olur. Ebeveynler hata yapma konusunda olumlu konuştuklarında, çocuklar hataları öğrenme sürecinin doğal bir parçası olarak düşünmeye başlarlar.

Birlikte Beyin Fırtınası

Çocuğunuz mücadele ediyorsa, bir ebeveynin yapabileceği en iyi şeylerden biri, onu düşük bir noktada bırakmaktan vazgeçirmektir. Bunun yerine, deneyimi, dayanıklılığı bir başarı fırsatı olarak öğretmenin bir yolu olarak kullanın.

Stratejiler konusunda beyin fırtınası yapmalarına ve hangi eylemleri gerçekleştireceklerine ve nasıl ilerleyeceklerine dair bir plan yapmalarına yardımcı olun, ancak çözümün sahipliğini almalarına izin verin. Harika bir yolculuk bazen kafanız karışmak, hüsrana uğramak veya zihninizden tamamen sıkılmak gibi nahoş duygulara sahip olabilir. Çocuklar öğrenmenin her zaman kolay olmaması gerektiğini ve bir beceriyle zor zamanlar geçirmenin aptal oldukları anlamına gelmediğini anladıklarında, dayanıklılık ve azim burada gelişir.

Başarısızlığın Tamam Olduğunu Öğretin

Çocuklarınızla kendi başarısızlıklarınız ve nasıl sebat ettiğiniz veya nasıl daha dirençli olabileceğiniz hakkında düzenli olarak konuşun. Çocuklar çevrelerindeki yetişkinlerden öğrenirler, bu nedenle çocuklarınızın aksiliklerle zarafet ve sakinlikle başa çıkmasını ve kararlılık için bir model olmasını istiyorsanız, bunu kendiniz modellemelisiniz.

Çocuklarınızla kendi başarısızlıklarınız hakkında konuşmak, onların başarısız olmanın normal olduğunu anlamalarına yardımcı olacak ve insanların sorunları nasıl çözebileceklerini ve geri dönebileceklerini görecekler. Ortaya çıktıkça aksilikler hakkında konuşun.

Çabaları ve Başarıları Değil Tartışın

Bir görevin amacı mükemmellik değildir ve sürekli müdahale ederseniz, çocuğunuz yeteneklerine güvenmediğinizi anlayacaktır. Yeni şeyler denemekle ilgili aile tartışmalarına katılın ve her aile üyesinin kendileri için zor olan şeyler hakkında konuşmasına izin verin. Uzun vadeli ve kısa vadeli hedefleri ve her ikisini de nasıl başarmayı planladığınızı tartışın. Aile üyelerinin mücadelelerini ve onları nasıl geride bıraktıklarını açıkça paylaşmalarına izin verin. Zorluklarla ilgili hislerinizi paylaşın ve aile üyeleri zor görevlerin üstesinden gelmeye çalıştıklarında bunu kutlayın.

Cesur Bir Ebeveyn Olun

Çocukların “daha cesur” olmayı öğrenmelerinin en iyi yolu ebeveynlerini izlemektir. Çocuklara yapmalarını istediğiniz birçok şeyi ve nasıl davranmalarını istediğinizi söyleyebilirsiniz, ancak asıl ders nasıl davrandığınızdır. Çocuklara bazen korkutucu olan görevleri üstlendiğinizi ve bazen mücadele ettiğinizi veya başarısız olduğunuzu ve sonra geri sıçradığınızı gösterin. Çocuklarınız için dayanıklılığı modelleyin ve onlara başarısız olmanın korkulacak bir şey olmadığını gösterin.

Kendi kaygınızı yönetin ve çocuğunuzun hareketlerini kontrol etmeye çalışmayı bırakın; bunun yerine, onlar için değil, onlarla aktiviteler yaparak onlara koçluk yapın. Çocuğunuzu sürekli olarak teşvik edin ve kendi kendine cesaretlendirmeyi öğretin. Ebeveyn sesiniz sonunda kafalarındaki ses olur, bu nedenle mümkün olduğunca olumlu konuşmalar yapmayı unutmayın. Eleştiri, çocuğunuzun tekrar denemek istemesini engellese de, gelişimi için yapıcı eleştirinin gerekli olduğu zamanlar vardır.

Çocuğunuza başarısız olma ve toparlama şansı vermek, ebeveyn olarak verebileceğiniz en büyük hediyelerden biridir. Çocuklarınızın mücadele etmesine ve rahatsızlık hissetmesine izin verin. Hayal kırıklığı ve kafa karışıklığı duygularını yaşamalarına izin verin ve durumu daha iyi ve daha üretken hale getirmek için sonraki adımları bulmalarına yardımcı olun. Bu öğrenme süreci içinde azim, esneklik ve gelecekleri için başarıya giden yolda onlara yol gösterecek gerçek azim geliştireceklerdir.