Saat sabah 8 ve işe gitmek için ayakkabılarınızı giyiyorsunuz; akşam yemeğine çıkmak için paltonuzu alırsınız; bir iş konferansı için uçağa yetişmek için bavulunun fermuarını çekersin ya da sadece kanepeden kalkıp tuvalete gidersin. Çocuğunuz histerik hale gelir. Ağlamak, çığlık atmak, bacağına sarılmak. Gitmemen için yalvarıyorum.
Çoğu ebeveyn bu senaryoyu bir şekilde deneyimlemiştir. Çocuğunuzu bir bakıcıya (veya başka bir ebeveyne) bırakmanız gerekir, ancak çocuğunuzu histerik durumda bıraktığınız için üzgün ve suçlu hissetmekten kendinizi alamazsınız. Belki bakıcının veya başka bir aile üyesinin önünde biraz utanmış hissedebilirsiniz. Bu durum ebeveynler için stresli ve üzücüdür.
Aşağıda, ebeveynlerin korkunç veda krizi sorununu hafifletmesine yardımcı olacak bazı ipuçları ve diğer faydalı bilgiler bulunmaktadır.
Davranış Normal
Çocuğunuzun ağlamasını izlerken ne kadar üzülseniz de, çocuğunuzun davranışının normal olduğunu unutmamak önemlidir. Ayrılık kaygısı 8 ay kadar erken başlar. Bu zamanda, küçük çocuklar ebeveynlerin ayrı bireyler olduğunu anlayabilir ve ayrılabilirler. Ancak küçük çocuklar, bir ebeveynin geri döneceği kavramını henüz kavrayamazlar. Ebeveynlerin geri döndüğünü anlamalarına yardımcı olmak sizin işiniz.
Diğer Bakıcıları Tanıtın
Çocuklarda ayrılığı hafifletmenin ilk adımı, diğer bakıcıları tanıştırmaktır. Çocuğunuz 6 aylık olduğunda, ebeveynler diğer bakıcıları tanıtmalıdır, böylece çocuk ebeveynsiz olma alıştırması yapabilir. Başka bir bakıcı, ebeveynden farklı davranacak ve konuşacaktır. Diğer bakıcıların yanında olmak, çocuk okula gittiğinde veya ebeveynin olmadığı diğer zamanlarda ayrılık kaygısını en aza indirecektir.
Vedalara Erken Başlayın
Küçük yaşta, her ayrıldığınızda çocuğunuza veda etme rutinine başlayın. Bir öpücük ve bir dalga ile hızlı bir veda idealdir. Uzun bir duygusal veda çocuğunuzun kaygısına yardımcı olmaz. Markete koşup 10 dakika sonra dönüyor olsanız bile çocuğunuzla vedalaşın. Ne kadar sık ayrılır ve uygun bir veda ile dönerseniz, çocuğunuzun ayrılık kavramını kavraması o kadar kolay olacaktır.
Bir Ritüel Geliştirin
Çocuğunuzun kaygısını hafifletmeye ve güvenlik sağlamaya yardımcı olan bir ritüel. Hangi ritüele karar verirseniz verin, ister çak bir beşlik ve bir dalga, ister iki öpücük ve bir yumruk olsun, çocuğunuza ayrılma zamanınızın geldiğine dair bir sinyal gönderecektir. Çocuğunuz okula gittiğinde ritüeller çok önemli hale gelir, ancak bir ritüele başlamak için asla çok erken değildir.
Çocuğunuza Ebeveynlerinin Her Zaman Geri Döndüğünü Hatırlatın
Her veda ettiğinizde çocuğunuza geri döneceğinizi söyleyin. Basitçe “annem daha sonra dönecek” veya “ebeveynler her zaman geri gelir” diyebilirsiniz. Çocukların ebeveynlerinin her zaman geri döndüğünü duyması ve sonunda kavraması önemlidir. Daniel Tiger’ın çocuklara “Büyüklerin Geri Döndüğünü” hatırlatan akılda kalıcı bir şarkıyla harika bir bölümü var.
Gizlice Kaçmayın
Bir çöküşü önlemek için yapılacak doğru şeyin gizlice kaçmak olduğunu düşünseniz de; öyle değil! Gizlice dışarı çıkmak, çocuğunuzu kandırır ve kafa karıştırıcı bir mesaj gönderir. Bunun yerine, bir şarkıyla, en sevdiği oyuncakla veya seçtiğiniz herhangi bir şeyle bir kriz başlarsa, çocuğunuzun dikkatini yeniden yönlendirmek için bakıcınızla bir plan yapın. Sonra hızlıca vedalaş ve dışarı çık.
Geri Dönmeyin
Çocuğunuz ağlamaya ve size ulaşmaya başladığında geri dönmemek için elinizden gelenin en iyisini yapın. Siz ayrıldıktan sonra tekrar gelmek, çocuğunuzu bir dahaki sefere daha şiddetli ve daha uzun ağlamaya teşvik eder. Sizin için ne kadar zor olsa da, çocuğunuzun gelişimine yardımcı olmak için yapılacak en doğru şeyin bu krize teslim olmamak olduğunu hatırlamaya çalışın. Geri dönmeniz gerekiyorsa, veda ve ritüeli tekrarlayın ve çocuğunuza geri döneceğinizi hatırlatın. Ne zaman döneceğiniz konusunda olabildiğince net olun, tabii ki çocuk açısından.
“Seninle çok eğlenceli bir gün geçireceksin [insert name of sitter]. Annen işe gitmek zorunda ama akşam yemeğinden sonra seni görecek! Ebeveynler her zaman geri gelir. Seni seviyorum!” Sarıl ve öp ve yoluna devam et.
Discussion about this post