Bloom’un Taksonomi Sınıflandırma Sistemi

Bloom’un taksonomisi, öğrenmede kullanılan bilişsel beceriler için bir sınıflandırma sistemidir. Öğretmenler dersleri planlamak için bu taksonomiyi kullanır.

Bir taksonomi, biyolojideki aile, cins ve türleri içeren sınıflandırmalar gibi kavramları veya şeyleri gruplayan ve sıralayan bir sistemdir. 1956’da bir eğitim psikoloğu olan Benjamin Bloom, öğrenme için gerekli bilişsel becerilerin bir sınıflandırmasını yarattı.

Entelektüel Becerilerin Altı Düzeyi

Bloom’un Taksonomisi, her biri bir önceki seviyeye dayanan altı entelektüel beceri düzeyine sahiptir: bilgi, kavrama, uygulama, analiz, sentez ve değerlendirme.

Bu taksonomi genellikle altı bölüme ayrılmış bir piramit ile temsil edilir. Alt kısım bilgidir. Bu seviyede çocuklar gerçekleri ve detayları ezberlerler. Bu, diğer tüm bilişsel becerilerin temelidir ve bu nedenle okullarda çoğu zaman buna ayrılır. İkinci seviye anlamaktır. Sadece gerçekleri ve detayları ezberlemek yeterli değildir, bir çocuğun kavramları anlaması gerekir. Çocuklar kavramları anladıktan sonra, onları farklı durumlarda uygulayabilmelidir.

Analiz, öğrencilerin bir şeyin parçalarını dikkate almalarını ve ne anlama geldiklerini düşünmelerini gerektirir. Örneğin, iki şeyi karşılaştırmaları ve karşılaştırmaları gerekebilir. Sentez, öğrencilerin gördüklerinin veya okuduklarının ötesine geçmelerini gerektirir. Örneğin, kolonyal Amerika’da büyümenin nasıl bir şey olacağını düşünmeleri istenebilir.

Piramidin son, en üst seviyesi bir değerlendirmedir. Bu seviyede öğrenciler bir fikir oluşturmaya ve fikirlerinin ardındaki mantığı açıklamaya çalışırlar. Bu tür görüşler, öğrencilerin bilgi edinmeden yargıda bulunabilme aşamasına kadar olan aşamalarda yukarı doğru ilerlemeyi başarmış olmalarını gerektirir.

Bloom Taksonomisinin Revizyonu

1990’larda, sınıflandırma revize edildi ve isimler fiillerle değiştirildi. Bilgi, kavrama, uygulama, analiz, sentez ve değerlendirme yerine, gözden geçirilmiş versiyon hatırlama, anlama, uygulama, analiz etme, değerlendirme ve yaratmayı listeler. Değerlendirme artık en üst seviye değil. Sentezin yerini alır ve daha sonra yaratma en üstte yer alır.

Teknik olarak, sentezleme ve değerlendirme yer değiştirmiş olsa da. Anahtarın arkasındaki fikir, birinin yeni bir şey – sentez – yaratmadan önce, zaten sahip olduğu bilgiyi değerlendirebilmesi gerektiğidir. Yaratma veya sentezleme en zor zihinsel beceri olarak kabul edilir.

Üstün Yetenekli Çocuklarda Bloom Taksonomisini Kullanmak

Bloom’un Taksonomisini gösteren piramidin altındaki beceriler, alt düzey düşünme becerileri olarak kabul edilir. Onlar ustalaşması en kolay becerilerdir. Piramitte yukarı çıktıkça beceriler daha karmaşık hale gelir ve en üst düzey beceriler üst düzey düşünme becerileri olarak kabul edilir.

Çoğu çocuğun daha üst düzey becerilere ulaşmadan önce zamanlarının çoğunu alt düzey becerilere harcaması gerekir. Örneğin, çocukların önce gerçekleri ezberlemek için zaman harcaması gerekir. Daha sonra öğrendikleri kavramları anlamak için önemli miktarda zaman harcamalıdırlar. Kavramları öğrendikten ve anladıktan sonra, bunları yeni durumlara uygulayabilirler. Bunların hepsi alt seviye becerilerdir. Bu ilk becerilerde ustalaşana kadar çocuklar daha üst düzey becerilere geçemezler.

Gerçekleri ve ayrıntıları üstün zekalı olmayan yaşıtlarına göre daha hızlı ezberleyebilirler ve kavramları anlamakta daha az güçlük çekerler. Zorluklarının çoğunu yaşadıkları üst düzey becerilere geçmek için daha erken hazırdırlar. Üstün zekalı çocuklar akademik zorlukların çoğunu bu yüksek seviyelerde yaşarlar.