Anjiyoplasti ve Stentleme Sonrası Restenoz

Restenoz, bir tıkanıklık anjiyoplasti ve stentleme ile tedavi edildikten sonra bir koroner arterin kademeli olarak yeniden daralmasını ifade eder. Restenoz meydana gelirse, genellikle prosedürün 3 – 12 ayı içinde olur.Restenoz arterin tekrar daralmasına neden olduğundan, anjina semptomları genellikle geri döner.

Restenoz, anjiyoplastinin en erken günlerinde bir sorun olarak kabul edildi ve yalnızca anjiyoplasti ile tedavi edilen kişilerin yüzde 40 ila 50’sinde meydana geldi.Aslında, stentlerin ilk etapta geliştirilmesinin nedeni, restenoz insidansını azaltmaktı.

Büyük ölçüde, stentler bunu yapmakta başarılı olmuştur. İlk nesil çıplak metal stentlerde (BMS) bile restenoz insidansı önemli ölçüde azaldı (12 ayda kabaca yüzde 20 ila 30’a).Ardından, restenozu daha da azaltmak için ilaç salınımlı stentler (DES) geliştirildi. DES’de stentler, restenoza yol açan doku büyümesini engelleyen ilaçlarla kaplanır.

Restenoza ne sebep olur?

Anjiyoplasti (ve her zaman anjiyoplasti eşlik ettiği için stent yerleştirme) bir doku travması şeklidir. Anjiyoplasti sırasında, sönük bir balon taşıyan bir kateter, bir koroner arterdeki aterosklerotik plaktan geçirilir ve ardından balon şişirilir. Balonun şişmesi plağı sıkıştırır, böylece arterin açıklığını genişletir. Bir stent – küçük bir destek sistemi – genişleyen arterin tekrar çökmesini önlemek için anjiyoplasti bölgesinde genişletilir. Plakın sıkışması (veya isterseniz “parçalanması”) nazik bir süreç değildir ve neredeyse her zaman kan damarı duvarında travma yaratır.

Restenoz, tedavi bölgesinde doku büyümesinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Anjiyoplastinin lokalize travmasını takip eden “iyileşme” sürecinin bir sonucu olarak düşünülebilir neredeyse.Normalde koroner arteri kaplayan endotel hücreleri, travma bölgesinde çoğalır. Endotel hücrelerinin bu çoğalması aşırı hale gelirse, hücreler stent bölgesindeki kan damarını tıkayabilir.

Restenoz, ilk etapta koroner arter tıkanıklığına neden olan süreç olan tekrarlayan aterosklerozun bir sonucu olarak da ortaya çıkabilir. Aterosklerozun neden olduğu restenoz, işlemden nispeten uzun bir süre sonra – bir yıl veya daha fazla – ortaya çıkma eğilimindedir. Genellikle 6 ay içinde ve hemen hemen her zaman prosedürü takip eden 12 ay içinde görülen daha tipik restenoz, genellikle endotel dokusu büyümesinden kaynaklanır.

Restenoza karşı Tromboz

Restenoz, daha çok korkulan stent trombozu, bir stentin kan pıhtısı oluşumundan aniden tıkanması ile aynı şey değildir. Stent trombozu, genellikle koroner arterin ani ve tam tıkanmasına neden olduğu için genellikle bir felakettir. Tromboz riski, stent yerleştirildikten sonraki ilk birkaç hafta veya aylarda en yüksektir, ancak trombosit engelleyici ilaçların kullanımıyla büyük ölçüde azalır.

Ayrıca geç stent trombozu (stent yerleştirildikten bir yıl veya daha fazla bir süre sonra meydana gelen tromboz) için küçük ama gerçek bir risk vardır ve son yıllarda antitrombosit ilaçların en az bir yıl ve muhtemelen daha uzun süre devam etmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Ancak geç stent trombozunu önlemenin en iyi yolu tartışmalıdır.

Restenoz Nasıl Tedavi Edilir?

DES kullanımı stent restenozu insidansını büyük ölçüde azaltmış olsa da, sorunu ortadan kaldırmamıştır.

Restenoz meydana gelirse ve anjina semptomları üretiyorsa, tedavi genellikle tekrar bir prosedürü, tipik olarak aynı yere ikinci bir stent yerleştirilmesini içerir.Anjina için tıbbi (invaziv olmayan) tedavi de bir alternatiftir. Koroner arter baypas cerrahisi, stent restenozu olan kişiler için, özellikle ikinci bir stentten sonra restenoz tekrarlıyorsa, başka bir seçenektir.

Özet

Restenoz başlangıçta koroner arter hastalığı için anjiyoplasti ve stent kullanımındaki en büyük sınırlamaydı. Stent teknolojisi geliştikçe, restenoz artık bir problem olarak büyük ölçüde sınırlandırılmıştır. Bununla birlikte, modern stentlerin kullanımı, koroner arter hastalığının, stent trombozunun tedavisine başka bir yönetim sorunu getirmiştir. Bu yeni sorunun riskini azaltmanın en iyi yolu hala üzerinde çalışılıyor.