6 Korkunç Zorbalık Tavsiyesi

Çoğu insan, bir zorbalık durumuyla başa çıkmak için tavsiye sunduğunda iyi niyetlidir. Ancak, zorbalığı önleme konusunda eğitim almadıkları veya zorbalığı ilk elden deneyimlemedikleri sürece, tavsiyeleri basmakalıp veya alakasız gelebilir.

Örneğin, birçok insan “Çeneni dik tut”, “Seni aşağı indirmesine izin verme” veya “Bu da geçecek” gibi klişe tipte tavsiyeler veriyor.

Ve onların tavsiyelerine uymak sizin veya çocuğunuzun incinmesine veya başının belaya girmesine neden olabilir.

Zorbalıkla başa çıkmak, karışıma kötü tavsiyeler atmadan karmaşıktır. İşte, çocuğunuzun zorbalığa uğradığını öğrendiklerinde insanların sıklıkla söylediği beş şey. Bu tavsiyeye uymadığınızdan emin olun. Bunu yapmak durumunuzu daha da kötüleştirebilir.

“Onu Geri Vur”

İlkokul çocuklarının ebeveynleri genellikle bu tavsiyeyi kullanır. Ancak bir çocuğa “ödün ver” yorumuyla yanıt vermek yalnızca tehlikeli ve etkisiz olmakla kalmaz, aynı zamanda ebeveynlik tembelliğinin de simgesidir. Bir çocuğa neler olup bittiği hakkında konuşmadan ona karşılık vermesini söylemek, bir ebeveynin çocuğa verebileceği en kötü fırçalama türüdür. Bunun yerine, neler olup bittiği hakkında çocuğunuzla konuşun. Zorbanın ne yaptığını öğrenin ve durumu en iyi nasıl ele alacağınıza dair beyin fırtınası yapın. Ardından, çocuğunuzun yaşadıkları hakkında müdür veya öğretmenle konuşun. Okulun, okulu çocuğunuz için daha güvenli hale getirmek için ne yapmayı planladığını öğrenin.

Başka bir çocuğa vurmak tavsiye edilmezken, bu çocuğunuzun kendisini bir zorbalığa karşı savunmaması gerektiği anlamına gelmez. İyi bir kendini savunma dersi, çocuklara yumrukları nasıl saptıracaklarını veya bloke edeceklerini, birinin bileğinden tutuşunu nasıl çıkaracaklarını ve diğer çeşitli durumlardan nasıl kurtulacaklarını gösterebilir. Ancak bir çocuğu muhtemelen daha büyük ve daha güçlü biriyle savaşmaya teşvik etmek iyi bir tavsiye değildir. Zorbanın kavga etmek isteyebileceğini ve böyle bir şeye hazırlıklı olacağını unutmayın. Bunun yerine, çocuğunuza bir zorbaya nasıl üretken ve anlamlı bir şekilde karşı koyacağını öğretin.

Son olarak, bir çocuğa başka bir çocuğa vurmasını söylemek bazı sonuçlar doğurur. Çocuğunuzun bunu ne kadar ileri götüreceği hakkında hiçbir fikriniz yok. Örneğin, okuldan uzaklaştırılabilir veya okuldan atılabilir ya da çok ileri giderse kendisine karşı saldırı suçlaması yapılabilir. Ve aşırı durumlarda, bazı çocuklar kendilerine silah veya silahlarla zorbalık yapan çocuklarla yüzleşerek misilleme yaptı. Çocuğunuza zorbalıkla yüzleşmek için sağlıklı alternatifler öğrettiğinizden emin olun.

“Boşver”

Bir zorba bir şey söylediğinde veya yaptığında tepki vermeyi reddetmek iyi bir tavsiye olsa da, çocuğunuz zorbalık olmuyormuş gibi davranmamalıdır. Bunun yerine, bir yetişkine, bir öğretmene veya bir antrenöre neler olduğunu anlatması gerekir. Unutmayın, zorbalık güç ve kontrol ile ilgilidir.

Çocuğunuza zorbalığı görmezden gelmesini söylemek yerine, onlara zorbalığa nasıl sağlıklı bir şekilde yanıt vereceklerini öğretin. Bunu yapabilmelerinin bir yolu, tepkilerini kontrol etmektir. Örneğin, zorbanın kendileri hakkında söylediği yalanlara inanmak zorunda değiller. O bir kaybeden, bir inek veya bir zorbanın kullandığı herhangi bir olumsuz etiket değildir. Ek olarak, kurban düşüncesini benimsemek zorunda değildir. Çocuğunuzu, zorbalık hakkındaki düşüncelerini yeniden çerçevelemeye teşvik edin, ancak yokmuş gibi davranmaya değil. Zorbalıkla etkili bir şekilde başa çıkabilmesi için onunla yüzleşmesi gerekiyor.

“Tattletale Olma.”

Birisi zorbalık mağduruna bu yanıtla yanıt verdiğinde, birkaç mesaj gönderiyor. İlk olarak, çocuğa zorbalığı bildirmenin kötü bir şey olduğunu söylüyorlar. İkincisi, çocuğa bir fırça vererek sorunu çözmeye yardımcı olma konusundaki ilgi eksikliğini iletiyorlar. Bunun yerine, çocuklara tattling ve raporlama arasındaki farkı öğretmek gerekiyor. Zorbalığı ihbar etmek cesaret ister ve çocukların bu konuda yetişkinlerle konuşmanın kabul edilebilir olduğunu bilmeleri gerekir.

Ayrıca öğretmenlerin özellikle zorbalık şikayetlerine cevap vermediklerinde gönderdikleri olumsuz mesajların farkında olmaları gerekmektedir. Okulda verimli bir öğrenme ortamını teşvik etmek için, zorbalık derhal ve verimli bir şekilde ele alınmalıdır. Çocukların zorbalık sorunlarıyla kendi başlarına ilgilenmelerini beklemek, tüm okul ortamını etkiler.

Son olarak, bir ebeveyn olarak, sorunları dikkatinize sunduğunda, özellikle de kardeş zorbalığı söz konusu olduğunda, çocuğunuza gevezelik etmekten kaçınmalısınız. Çocuğunuza düzenli olarak gevezelik ettiğini söylerseniz, hayatındaki büyük sorunlar hakkında sizinle iletişim kurmayı bırakacaktır. Çocuğunuzla aranızdaki iletişim hattını asla boğmak istemezsiniz. Sorunları kendi başına çözebileceğini hissetseniz bile, şikayetlerini dinlemek için zaman ayırın.

“Eşit olsun.”

İnsanların size söylediklerinin aksine, intikam almak veya intikam almak sizi veya çocuğunuzu asla daha iyi hissettirmez. Bunun yerine intikam sizi hem boş hem de depresif hissettirecek. Daha iyi yol, çocuğunuzun zorbalığa tepkisi ve durumu nasıl ele alacağınız gibi neyi kontrol edebileceğine odaklanmaktır.

Ebeveynler, çocuklarının zorbalıkla ilgili deneyimlerini paylaşmak için pek çok kez sosyal medyaya yöneliyor. Ama bu yapabileceğin en kötü şey. Sadece zorbalığın kendisiyle eşit düzeyde halka açık utandırma yapmakla kalmaz, aynı zamanda çok utanç verici bir durumu halka açık hale getirerek çocuğunuzu tekrar mağdur eder. Aynı zamanda onu daha fazla zorbalık için hazırlar. Diğer çocuklar, bu kadar yoğun bir tepki aldığını gördüklerinde zorbalığa katılabilirler.

Bunun yerine, zorbalığı perspektifte tutun. Zorbanın çocuğunuza ne yaptığını takıntı haline getirmek için çok fazla zaman harcamak, çocuğunuz yerine zorbalığa odaklanmanıza neden olur. Çocuğunuzla düzenli olarak konuşmaya çalışın ve nasıl hissettiğini belirleyin. Ardından, zorbalığın ötesine geçmesine yardımcı olacak adımlar atın.

Sonunda, zorbayı affetmek hakkında onunla konuşabilirsin. Affetmek sadece dayanıklılık oluşturmakla kalmaz, aynı zamanda çocuğunuzun bu durumda gücünü geri almasına da izin verir. Unutmayın, affetmek bir seçimdir ve çocuğunuzun bu durumdaki olumsuzlukları bırakıp yoluna devam etmesine izin verir.

“Ateşe ateşle karşılık ver.”

Başka bir deyişle, insanların önerdiği şey, çocuğunuzun zorbaya zorbalık yapmasıdır. Bu öneri, zorbayı internette alenen utandırmaktan söylentileri yaymaya kadar her şeyi içerebilir. Bazıları alt tweet atmayı, sosyal medyada paylaşımda bulunmayı veya bir arkadaşının zorbayı tehdit etmesini veya gözünü korkutmasını bile önerebilir. Bu öneriler, bir zorbanın çocuğunuzu hedef almayı bırakmasına neden olsa da, aynı zamanda onu da zorba yapar. Çocuğunuzun standartlarını zorbalık düzeyine indirmesini gerçekten isteyip istemediğinizi kendinize sorun.

Çocuğunuzu zorbalık mağduru olmaya teşvik etmek yerine, zorbalıkla daha sağlıklı yollarla nasıl mücadele edeceğini öğrenmesine yardımcı olun. Çoğu zaman çocuklar zorbalık deneyimlerini alır ve olumlu bir şeye dönüştürür. Örneğin, bazı çocuklar zorbalığa uğrayan diğer çocuklar için bir destek grubu başlatır. Veya okulda bir zorbalık önleme kampanyasına öncülük edebilirler.

Bunu yapan bir öğrenci örneği, okulunda Pozitif Post-It Günü geliştiren Caitlin Haacke’dir. Zorbalığa maruz kaldıktan sonra, hissettiği acı içinde yuvarlanmak yerine okula gitti ve herkesin dolabına olumlu ve cesaret verici yorumlar içeren Post-It notları koydu. Bu tek hareketten bütün bir hareket doğdu. Ve daha da önemlisi, yaşadığı zorbalıkta bir amaç bulmasını sağladı. Artık bir kurban değildi, ancak diğer insanlara yardım etmek için deneyimlerini kullanıyordu.

“Bunu konuşmak.”

Bazı okullar ve işletmeler hala zorbayı ve kurbanı aynı odaya koymanın iyi bir fikir olduğunu düşünüyor. Ancak arabuluculuk, ikisi arasında var olan güç dengesizliği nedeniyle asla işe yaramaz.

Zorbalığın üç temel bileşeninden biri, failin hedeften daha fazla güce sahip olmasıdır. Arabuluculuk yapmaya veya konuşmaya çalışmak, yalnızca kurbanı daha fazla mağdur bırakacaktır. Çoğu zaman, zorbalığın kurbanları gerçekten ne olduğu hakkında konuşmaktan ve konuşmaktan çok korkarlar. Dahası, zorbalar arabuluculuk sırasında kurbanı susturmak için korkutma yöntemlerini kullanırlar. Yaşananların gerçeğine ulaşmak bu senaryolarda asla ortaya çıkmayacak.

Çocuğunuzun okulu arabuluculuk öneriyorsa, çocuğunuzun katılmasına izin vermeyin. Bu adım çocuğunuza yardımcı olmaz ve daha fazla mağduriyete yol açabilir. Bunun yerine okul yöneticilerinin mağdur, zorba ve seyircilerle ayrı ayrı konuşmasını önerin. Bu şekilde, çocuğunuz olanları korkmadan paylaşmakta özgür olacaktır. Ayrıca, çocuğunuzun mahremiyetini ve güvenliğini korumak için gerekli adımların atıldığından emin olun. Misilleme korkusu gerçek bir korkudur.

Okul yöneticilerinin, çocuğunuzun okulda güvenliğini sağlamak için etik ve bazen yasal bir sorumluluğu vardır. Sadece zorbalığı sona erdirmek için değil, aynı zamanda çocuğunuzu gelecekteki olaylardan korumak için ellerinden gelen her şeyi yaptıklarından emin olun.